НЕВЯЛГЧАЧКІ (арф.) прыметнік. Форма ацэнкі ад невялікі (невялікі, невялічкі, нееялічачкі). Кл., Хал. Параўн.: Поўна, поўненька ягнят невялічачкіх. Змітрок Бядуля, Збор твораў, т. I, Мінек, 1951, стар. 227. Н ЕТАДЗЬ (нёгадзь, нёгаць) -дз-і, жан., толькі ў адз. Працяглае дажджлівае ці снежнае надвор'е. Укі'нулаеа негадзь. Хал. У нёгадзь воўк сьм[е]лёй цятаяцца. Кл. Нёгаць—што німа пагоды. Сым. НЕДАБГРКІ (нідабіркі) -к-аў, толысі ў множн. Астаткі; тое, чаго не забралі; менш важнае, рэшткі. Думаў, адзёнак на два вазы ўокладом i ні ўсклалі. Асталосо нідабіркаў коп ca дзьвё ці ca тры. Кл. НЕ'ЕДЗЬ (нёядзь, не(е]Эзь) -дз-і. Голад, недаяданне. Зь нёядзі да c холаду ў войну хвароба ўкшула-са. Зуб. Сухоты c прастуды бываюць, a ў войну зь нёядзі да ca страху, c трывогі. Хал. Н ЕНАЕ'ДШ К (арф.) -к-а, мужч., ад прыметніка ненаёдны (тл. ненаёдны). Прагнюка, злыдзень. Кл. НЕНАЕ'ДНЫ (арф.) прыметнік. 1. Ненасытны, багата i бясконца есць. Кл. 2. Прашы, прагнюка, злыдзень (пра чалавека). Кл. Гл. ненаёднік. НЕ'ЧАГА1 (нёчаго, нёчага). Чагосьці. Мусіць ні гуляць, а нёчаго так прышла, то скажы, бо цёмно йці дадому будзе. Кл. НЕ'ЧАГА2 (нёчаго, нёчага). У такім выпад
Дадатковыя словы
бўдзе, дўмаў, енаедш, кбп, надворе, не(е]<эзь, неедзь, ненаедны, нечага, прастўды, трывбгі, укінулаеа, хбладу
5 👁