МЯ'СКА (м'яско, м'яска, мяска) -к-а, ніяк. Памяншальнае ад мяса. Хал., Кл., пас. Янкі Kyпалы. Параўн.: у руокай мове мясцо. МЯШ ЧА'НКА (м[е]шчинка) -нк-і, жан. Kaрэнная жыхарка мястзчка. Кл., Хал., Сл. У такім жа значэнні ўжываецца ў Радашковічах, у вв. Кліманты, Валокі, Поравічы Маладзечанскага раёна. н НАБАКЕФ (набакёр) прыслоўе. Набакір. Хал., пае. Янкі Купалы, Сл. НАБЕ'ДРЫ КІ (набёдрыкі) -к-аў, толькі ў множн. Частка зоруі. У нас без набедрыкаў ёзьдзілі. А дзе горы, то без набёдрыкаў ні можна паёхаць. Хал. Параўя.: шлеі. Саламір'е Полацкага раёна. Н АБГЦ Ь1 (набіць) -ю, -ёш, пераходны, законч. тр. Набіць (у розных значэннях). Вайц., Кл., Сл. НАБГЦЬ2 (набіць) -ю, -ёш, пераходны. Адкляпаць (касу). Сам наб'ю: ты лапатух (гл. лапатуха) наробіш. Кл. НАБЛЁ7ХАЦЦА (наблёхацца) -а-юся, -а-ешся, законч. тр. ад блёхацца. Сым., пае. Янкі Купалы. НАВА'ЛЬНЫ (навильны; навалны, -а(-ая), -ae) прыметнік. Ужываецца з назоўнікамі дождж, снег. Аднагб дня йшоў навалны дож. Кл
Дадатковыя словы
збруі, лапатўх, м[е]шчйнка, мбж, мяско, набю, навальны, навйльны, патўха, саламіре, чанка
5 👁