Дыялектны слоўнік (1959). Частка 1. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 232  ▶ 
КАСТРЫ 'ЦА, (кастрыца i кайстрыца) жан.., зборны. Кайстрыцы набрала. Барб. Я посьцілак п'яць прынёсла кастрыцы. Кл. КАСЦЕРУХА' (касьц[е]руха, касьцеруха) жан. Расліна-пустазелле. іКасьцеруха на сёно пойдзе. Барб. KATA'HiKA (катанка) жан. Калыска, якая не падвешваецца, a стаіць на падлозе i прыстасавана для калыхання. Сл. КАУНЕФЬНК1 (каўнёрык) мужч. Памяншальнае ад каўнер. I каўнёрык харошанькі. Хал. КАУНЕФЬНК2 Манжэта ў верхняй ці сподняй кашулі. Сарочкі c каўнёрыкамі шыла. іК л. КАУНУ'ЦЬ (каўнуць) -у, -еш, пераходны. Глынуць чаго-небудзь (адзін раз) вадкага. Я паперод каўнула таё. Сл. Вады цёплае каўнула. Кл. КАУТА'ЦЬ (каўтаць) -аю, -аеш, шматкратны. Глытаць. Вол ікаўтае зразу па кубку вады. Кл. Параўн.: каўнуць. КАУЦЯ'Ш (каўцяш) мужч. Засохлы або замерзлы кавалак конскага ці каровічага памёту. Барб., Кл. КАХА'НКА (каханка) жан. 1. Любая дзяўчына. Кл. 2. Палюбоўніца. ОКл. ЕІа просьбу pacтлумачыць значэнне слова каханка адны дзяўчаты называлі першае, другія—другое. іКАЦ (кац.). Лобач—псік (гл.). Вайд. Барб., Кл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

katahika, каунуць, каутаць, кауцяш, каўнўла, каўнўць, нўла, пбсьцілак, пяць
3 👁
 ◀  / 232  ▶