Дыялектны слоўнік (1959). Частка 1. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 232  ▶ 
брала грэцкіх? Кл. Грэцкіх аладак ні люблю. Байл. Грэцкае кашы. Кл. Грэцкі крупнік. Барб. ГУ'БА 1 (губа) жан. Губа. Губу закапыліў. Кл. Губу ап'ёк. Хал. Губа баліць. Хал. ГУ 'Б А 2 (губа). Грыб на дрэве. Кблісь курцэ н aci л i крэм[е]нь, крэсіво й губу. Вьгкрасае агню й прыкурыць. Хал. Параўн.: чэшскае holiba — грыб. ГУБЕ'ЛЬ (губёль) мужч. Зневажальнае. Чалавек з вялікімі губаш. Клі. ГУ 'Б К А 1 (губка) жан. Памяншальнае ад губа. Кл. ГУБ'КА 2 Мера палатна або асновы (ткацкае) па даўжыні сцяны, на якой «снавалі аснову». Губак двадцаць палатна натыкала. Кл. Твая губка малая. Байл. ГУЖ АЦЦА (гукацца) I спраж. Пакрывацца (толькі аб свінні). Сьвіньня гукаяцца, а карова бёгае ці палюе. Кл. ГУКА'ЦБ (гукиць) -аю, -аеш, пераходны. Хто то (хто гэта) ў лесе гукае?—Татко дзяцёй шукае. 3 песні. Кл. Загубілі карову, мо два часы гукал i. Кл. ГУЛЕ7!!, (гулёц) мужч. Ігрок. Той Іванчык гулёц вёльмі ў шашкі. Параўн.: гулёк (гл.). ГУЛЁЖ (гулёк) мужч. Ігрок. Ён добры гулёк у шахматы. Зуб. Параўн.: гулёц. ГУЛЯЖА (гуляка) агулън. 1. Той, хто гуляе (у каго-небудзь). У вас пбуно гулякаў. Гуля
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

апёк, аснб, губель, гукацб, гукйць, гўбак, гўбу, гўкацца, гўкаяцца, карбву, крўпнік, пбўно, рбва
18 👁
 ◀  / 232  ▶