ВЫ'ПУСТАК (выпустак i вупустак) мужч. Цяля, жарабя, якому год ці другі год; выпустак — першы год выпуокаецца разам ca статкам на пашу; сысуны на пашу ca статкам не выпускаюцца. Адных вупусткаў сорак. Байл. Вупустачак сыты (мяса з выпустка) смашнёйшы за сьвіньніну. Кл. ВЫ 'САДКІ (высадкі, вусадкі) толькі ў множн. Параўн.: у «Русско-белорусском словаре»—высадак. Mae вусадкі пасьпёлі. Трэба на высадкі выбраць бурака i моркву. Кл. ВЬГОКІДЗЬ (вускідзь, выскідзь) жан. Toe, што выварадіна (гл.). Вускідзь нашлі добру. Зуб. ■ i i v;ł ВЫ ХАВА'НЕЦ (выхаван[е]ц) мужч. Прыёмны сын, выхаванец. Так любіў выхаванца, што й чась гаспадаркі атпісаў. Кл. Параўн.: чэшскае chovąnec. ВЫХАВА'НКА (выхаванка) жан. Прыёмная дачка.—Хіба як?—Выхаванка й выхаванка. Так здаўна ў нас кажуць. Кл. Параўн.: чэшокае chovati — выхоўваць; chovanka —: выхаванка. ВЯЛ ГЗАЗНЫ (вялізазны, в[е]лізазны). Форма суб'ектыўнай ацэнкі прыметніка вялікі. Ад гэтага прыметніка ўжываюццд такія формы суб'ектыўнай ацэнкі з павелічальна-ўзмадняль'Ным адценнем: вялізны, вялізазны, велічэзазны, велідузазны (арф). Кл. Вялізазны-в[е]лізазны кабан. Барб. Ох, i вяліцузазнага сома злавілі. Баян. ВЯРЭ'НЯ (в[е]рэня) агульн. Адэначнае. Ня-. 5б
Дадатковыя словы
велідўзазны, вяліцўзазнага, вярэня, вўпустак, вўпустачак, вўпусткаў, вўсадкі, вўскідзь, субектыўнай, ўзмадняльным
6 👁