Наліло вады поўны[е] брады, то ні маглі мы выбавіць (воз сена) на гай. Кл. Угрузла (карова) у канюшніідкім балоце, ледзь выбавілі. Байл. Каб як кароўку выбавіць. Кл. УБабруйску ў цюрмё буў, аддала ўсе чысьцянько паліцаю, але вубавіла сынка свайго. Кл. ВЬГБАРСАЦЬ (вубарсаць, выбарсаць) -аю} -аеш, пераходны. Выцягнуць з чагонебудзь абору. ВЬГВАРАТ (вуварат, выварат) мужч. Вывернутае з карэннямі дрэва. Пуд вуваратам вады нашлі. Барб. Сталі пад выварат, што пат стрэху. Кл. Часцей—вывараціна (гл.). ВЬГВАРАЦІНА (вувараціна, вывараціна) жан. Што i выварат (гл.). Вувараціна на дрова добра. Кл. ВЫВІЖО'УВАЦЬ (вувіжоўваць i вывіжоўваць). Выведваць, выглядаць. Параўн.: віж (гл.). Вывіжоўвае, як што зьзем. Кл. Прыходзіла вувіжоўваць. Барб. ВЫТАН (вуган i выган) мужч. На вугане калеса ўгрузьлі. Кл. Вуган харошы. Хал. ВЬГДУБІЦЬ1 (выдубіць, вудубіць) -блю, -біш, пераходны. Выцягнуць, вывалачы. Што так намучыласа, што так намучыласа: угруз конь, насілу вудубілі, добр[э], што найшлі нёйкі[е] людзі. Байл. Управіў нёвад у калодзьдзе, чудь выдубіў. Каб стары нёвад, то там бы й астаўся. Кл. ВЬРДУБІЦЬ 2 Вырабіць скуру. Кл