Віж. Слова зашсана ў в. Клетнае. Значэйне яго—хітрун, шпіён, які «жывё ціхянько», заўсёды Іімкнецца непрыкметна выведаць пра іншых, пра суседзяў; такіх не любядь i характарызуюдь як нялюдскіх у грамадзе; аб гэтым сведчаць наступныя фразы: Віж той пракляты. О-o-o! Ён віж (з інгганадыяй ганьбы). Слова віж ад таго ж кораня, што i старажытнае агульнаўсходнеславянскае слова видути; вижь—з вдгць (параўн.: польскае widz—глядач, сведка i інш.). У старажытнасці яно мела значэнне паняты, сведка. Такім чынам, слова віж захавалася ca старадаўнасді, але змяніла значэнне. Ад слова віж ёсць i вытворныя — eiжаваць, вывіжаваць, нсшывіжоўваць, віжаванне, віжаваты. ЗНЕОГГАВАЦЬ (y вымаўленні зьнёхтуваць i зьнёхтаваць). Запіеана ў в. Слаўкавічы. Дзеяслоў I спражэння (-ую, -уеш), параходны. Утвораны ад займенніка, іна першы погляд— нехта, але сваім сэйсам, значэннем знехтаваць у сваяцтве з ніхто. Знехтаваць—ахаядь, зганьбідь, зусім прынізіць (каго-небудзь). Параўн.: Ты—ніхто. У гаворцы в. Слаўкавічы мае месца золытванне часціц не i ні, прычым часцей ужываецца ні, іншы раз не замест ні (нечога не paбілі). Можа быць, гэтым i тлумачыдца—знёхтаваць ад ніхто. ХВІСТ. Назоўнік мужчынскага роду. Знак забароны пасвіць жывёлу (на сенажаці, канюшыне, пожні); гэта — тычка, на якой завязан жмут саломы, травы або закручаны вузлом галінкі з лістамі. Можніа падумаць, што
Дадатковыя словы
вид^ти, зблытванне
51 👁