БРЫОК (брык) Выклічнікавы дзеяслоў тьшу гоп, хваць, цоп. 1. Раптоўна ўпасці. Брык на дарозе й паваліўса. К л. 2. Брыкануць. Ёты вол вёльмі гадкі: стайіць, стайідь, адале (гл.) брык нагою. Кл. БУГА'Й1 (бугай) мужч. Непакладаны (нека-стрыраваніы) бык. Бугаё скарбовые. Бугай здаравёйшы за вала. (Кл. 2. Пераноснае (зневажальнае) пра чалавека. Такі бугай, а на работу ні ходзіць. Байл. БУГА'Й 2 Назва птушкі. Бугаёў етых німа ц[е|]пёр. Кл. Параўн.: рускае выпь. БУРАЧКО'ВЫ (бурачкдвы i бурачкову, параўн.: вупідь). Прыметнік ад назоўніка «бурачок». 1. У спалучэнні бурачковы мёд—патака з буракоў. 2. Колер. Бурачковае хварбы купіла. Барб. Набрала (купіла) нёйкаго бурачковаго (краму). Кл. БУРЧА'К (бурчак) мужч. Адрэзак ракі, дзе хуткае цячэнне, дзе «бурчыць» вада. На бурчаку злавіў акуня. Кл. БУСЛЯНЯ' (бусьляня, бусьл[е]ня) ніяк. Буслава дзіцяня. Бусьляня скінулася з гнязда. Сым. Бусьл[е]ня нашлі дохлае. Кл. БУЯКР (бу[е]кі i буякі). Ягады. Адз. лік (адно каліва) — буяк. Буяк на кісёль смашны. Буяшны кісёль смашны. Кл. Параўн.: дурніцы. Радашковічы, Мсціслаў. БЫ К (бык i бук) мужч. Нерабочы вол
Дадатковыя словы
вўпідь, чакў
11 👁