Hi сьсёкай таё арабіны. Кл. Верабін сёлята багато. Кл. Параўн.: арабінніца. АРАБГННІЦА (арабіньніца) жан. ІІазва ўрочышча (ад арабіна). Арабіныніца й ацьсюль відаць. А там хораша. Пас. Янкі Купалы. АФХА (арха) жан. Арфа. У нас арха й арха, як зазналі, а то йшчэ скажуць арфа. Поб. АРХАВА'ЦЬ (архаваць) -ую, -уеш, пераходны. Арфаваць. Архаваць пашлі. Поб. АРША'УКА (аршаўка i варшаўка) жан. Гатунак бульбы. Кл., Вольа, пае. Янкі Купалы. Гл. мёмка. АСМО'Л (асмол) мужч. Гл. усмал. АСМУўЗКВАЦЬ (асмузкваць) -аю,-аеш,пераходны. Абрываць зярняты аўса, захопліваючы між пальцаў па адным ці колькі каліваў. Тую аштрапавалі, хадзіла й асмузкавала аўёс у прыпол. Кл. АСТАДО'ЛІЦЦА (астадоліцца) -ю-ся, -ішся. Супакоідца, сцішыць бег. іКонь упудзіўса, нёс, нёс аж да грэблі. Цяжко стало й астадоліўса. Барб. Й пра чалавёка так гавораць: бег, бег да й астадоліўса. Кл. АСТРО'ВА (астрова) жан. Лесвіца пры стайле (гл.). Нятоўстая елка з сучкамі па 10— 15 см даўжынёй. Астрову зрабіў, старую пастух! спалілі. Кл. АСЦА' (асца) жан. Ужываецца ў фразеалагізме асца завіла. Завіла асца — моташ