Дыялектны слоўнік (1959). Частка 1. Ф. М. Янкоўскі

 ◀  / 232  ▶ 
Д А Й А Б Р О 'К У ДЫ Й Б І' КАН Я' ПА БО 'КУ. Дай аброку, дай бі каня па боку. Кл. Гл. аброк. Д А Й, Б О 'Ж А, У С Ё УМ ЕЦ Ь, ДЫ НЕ У С Е РАБ І'ЦЬ (арф.). Кл., Вайц. Д А Й С Ц І' СВ А Ё 'Ю ГАЛ АВО 'Ю. Сам радзіва зра; біў, сам ручку наліўную зрабіў—а ніграматны, дайпюў сваею галавою. Барб. Д А Л Е 'Й -Н А -Д А Л Е 'Й. Праходзіў час. Даляй-надаляй, а ЙІХ німа. Вольн. Д А СТ А 'ЦЬ ВАН ТРО'БЫ. Кл. Пачкайце, ён з вас вантробы дастане. Кл. Д А У Г А Н О 'П, ЯК Б У 'С Е Л. (арф.). Хал., Сым. Д А У ЛАТАТЬР. Поб. Бачыць, што трудна будз[е] да лататы даў. Вольн. Д А ЦЬ ГА'Н ЬБУ. Сам—які, а ўсім дась ганьбу. Кл. Д А Ц Ь ДЗЕ Р А К А '. Сл. Хто ва[е]ваў, а ён—дзерака даў, шынёль палучыўшы. Хал. Д А ЦЬ КШ 'Ж Ы Н Ы. Hi йгруш, а кіяжыны дадуць там. Кл. Гл. кіяжына. Д А Ц Ь ХВ А 'Я Р У. Ён i старшыні дась хваяру. Параўн.: нямецкае Feuer—агонь. Д В А РХ Д У Ш О 'Ю. Жывуць двайіх душэю. Кл. Параўн.: адна душою. Д В О Р, ЯК П А 'Н І С Е 'С Щ. Такая цяснота ў нас, а двор як пані сёсьці. Вольн. Д Н Ё М ЛЕ'ТА НЕ П О 'ЗН А. Адзін дзень не вырашае. Днем лето ні позно. Кл. Д О 'Б Р А М У ЧА Л А В Е'Ч К У ДО 'Б Р А I У ЗАП Е'ЧКУ, А П У С Т А Ц Е 7 Л ІХ О ' I Н А К У Ц Е'. Добраму чалавёчку добрэ й у запечку, а пустацё ліхб й на куце. Кл. Параўн.: Добраму чалавёчку добра й у запечку, а благацё кёпска й на куце. Маладзечна
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

дадўць, жывўць, йгрўш, лета, наліўнўю, цяснбта, іць
4 👁
 ◀  / 232  ▶