Дыялектны слоўнік (1959). Частка 1. Ф. М. Янкоўскі

ПРЫНАЗШ, ПРЫМАЎНІ, ФРАЗЕАЛАПЧНЫЯ СПАЛУЧЭНН/ А Б Е 'Д НА А Б Е 'Д —Н Е TO 'E, ШТО КІ'Й НА КІ'Й (арф.). Сым. АБШ Ч А П К ЦЬ А Б Е Ф У Ч. Апшчашла абёруч. Кл. АБЫ У М ЕУ ТА'Н ЧЫ Ц Ь, А ГА РА В А 'ЦЬ I ГО Ф А Н А'УЧ Ы Ц Ь. Абы ўмёў танчыць, a гаіраваць i горэ наўчыць. Кл. А В Ё 'С К А 'Ж А: С Е Й МЯ Н Е ' У ГРАЗЬ, ДЫ К БУ'Д З ЕШ КН ЯЗЬ (арф.). Кл. А ГРА Н О 'МЫ ДЫ МАШ Ы 'НЫ П А Р А 'Д К І БО'ГАВЫ З М Я Н Е Л І. Аграномы да машыны паірадкі богавы зьм[е]нілі. Кл. АД В ІД Н О 'Г А ДА В ІД Н О Т А. Усю ноч. Ат віднога да віднога спалі. Кл. Параўн.: Каб з відна да відна не сціхала. A. Куляшоў. А Д Н А ' (А Д ЗІ'Н) Д У Ш О 'Ю. Жывё адна душэю. Сл. А Д Н Ы ' ВО'ЧЫ ЗА С Т А Л Е С Я. Цяжка хворы буў, дак адны вочы засталica. Кл. А Д Н Ы 'М ГА Р Б У 'ЗІК АМ Н Е Л А Д 'Я СГ (арф.). Вольн