вятлення на комінку. Усмала пашукаю. Кл. Гл. асмол. УХВА'Т (ухват) мужч. 1. Чорт; у праклёне: каб йіх ухват ухваціў: ужэ санячкі ўхвацілі. КХ 2. Злодзей, хапун. Той болыны вёльма ўхват. Барб. УШУ7ТА (ушуло) ніяк. Шула. Ушуло добpae будзе. Байл. На ўшуло ўекінь. іКл. УЯ'ДЛЫ (уядлы). Ужываедца з назвамі асоб i жывёл. У адносінах уядлага чалавека растлумачылі (Зуб.): спрактыкаваны i нядобрасумленны працаўнік, які можа абманьваць, абкрадаць, прысвойваць дабро, але раскрыдь яго цяжка ці не ўдаецца. У в. Клетнае растлумачылі, што ўжываецца толькі з назвамі жывёл-драпежнікаў (воўк, ліс), якія лоўка i беспакарана крадуць птушку, дробных жывёл. УЯТІА (уяпа) жан. Нарост на деле, вальбука. Уяпа вурасла. Kac. Параўн.: япа. X. ХАВА'ЛКА (хавалка) жан. Хованкі. У хавалку гулялі. Зуб. Параўн.: закованка (гл.). ХАДА' (хада) жан. Па хадзё пазнала. іКл. ХАДО'К (хадок) мужч. Чалавек, які хутка i лёгка ходзідь. Вёльмі хадок буў, звалі кулём. Сл. ХА'УКАЦЬ (хиукаць). Побач з пазяхаць, зяхаць. Чаго тут хаўкаць? Рабёде работу. Сл
Дадатковыя словы
вўрасла, ушўло, хаукаць, хйўкаць, ўшўло
2 👁