тым больш, што падаюцца ў фразе, запісанай з вуснай мовы. Уключаючы, напрыклад, слова рана ў значэнні ўранні, раніцою, зразумела, нельга было не ўключыць рана як антонім да позна. У слоўніку змешчаны таксама словы, якія адрозніваюцца ад літаратурніых фанематычным складам (напрыклад, сталавер — старавер), словаўтваральнымі марфемамі (каровічае малако, рыбічая луска), граматычным родам (абалачок, памідора). Словы змешчаны ў алфавітным парадку. Словы-амонімы падаюдца як асобныя артикулы з лічбовымі паметкамі, напрыклад: клінок l, клінок2; кош \ кош 2; пушысты \ пушысты 2; бугай1, бугай2; байч l, байч2, байч 3. Пасля слова-артыкула звычайна падаецца слова ў транскрыбіраваным запісу—так, як яно вымаўляецца, напрыклад: пакуштаваць (пакуштуваць i пакуштаваць), замёціна (зам'ёціна), метка (м'етка), мулка (мулко i мулка). Затым звычайна змяшчаецца граматычная прымета, напрыклад: назоўнік мужч. роду; дзеяслоў I спраж. (-ую, -уеш), пераходны; прыслоўе. У артикуле даедца самае сдіслае тлумачэнне слова i сказ ці некалькі сказаў, у якіх ужыта запіеанае слова. Шмат якія словы не адназначныя, i значэнні іх падаюцца. Акрэслены, аднак (па зразумелай прычыне), не ўсе значэнні таго ці іншага слова. У гаворках шмат якім прадметам i панядцям адпавядаюць дублетный словы, напрыклад: наравісты i натурысты (апошняе ад лацінскага natura). Зразумела, падаюдца не ўсе
Дадатковыя словы
мўлка, мўлко, натўрысты, пакўш, пакўштаваць
29 👁