РАСПІСАІДЦА 1 (расьпісацца). РаспІсацца. Кл. РА С П ІС А 'Ц Ц А 2 Ануляваць шлюб. Гадоў тры жылі па сабё, ні разам. А на в[е]сьнё сышліса, пашлі й расьпісаліса. Ужэ, казалі, ён ажаніўса з другою. Кл. РАСТАНЦЬГ (растанцы) толькі ў множн. Ростані. На растанцох пачакай нас. Кл. Параўн.: назва рамана «На ростанях» Я. Коласа. РАСЦУГЛЯ'ЦЬ (расцугляць) I спраж. (-яю, -яеш), пераходны. Раскілзадь, выняць з роту каня цуглі. (гл.) Ужываедца i раскілзаць. Ты ні вучы нас, а раскажы як каня забуў расцугляць да суткі галадаў (конь),—гаспадар такі. Зуб. РАШ Э'ЦІНА (рашэціна) жан. Частка азярода—высокае шула (іх бывае 2—4) з выдаўбанымі дзіркамі, у якія ўпускаюцца азярэдзіны—жэрдкі. У рашэціне выдаўбаны праз кожныя 40—55 см. дзіркі. Параўн.: рэшата. Пасьлёдня рашэдіна на дровы пашла. Кл. РУБЕ'ЛЬ 1 (рубёль) мужч. Рубель (грошай). РУБЕ'ЛЬ 2 Жэрдка, якая выкарыстоўваецца для ўвязвання на возе сена, саломы, снапоў. Кл., Байл., Барб., Вайц., Нарабіў рублёў на ўсю брыгаду. Пае. Янкі Купалы. РУБГНА (рубіна) жан. Кавалак тканіны, звычайна не новай. Посьле вайны й рубіны ні було. Хал. Параўн.: старажытнарускае рубъ — кусок, отрывок ткани; у множн.—ветхая одеж
Дадатковыя словы
забўў, сўткі
4 👁