p. РАБА'К (рабак) мужч. Гліст, рабак. 3 раба коў памёр. Кл. РАБО'ЦЬКА (рабоцько i рабоцька). Здатны да працы i працавіты чалавек, Тая глухая рабоцько добры. Маладзіца хароша й рабоцько. Кл. РАДАБО'ДДЗЕ (радабодзьдзе, радабодзьдзе) зборны, ніяк. Грубая рэдкая тканіна. Такое радабодзьдзе, a дарагбе. Байл. Вуткала нёйкаго радабодзьдзя, хіба мо1 мёх пашые. Кл. РАДЗГНЫ (радзіны) толькі ў множн. Хрэсьбіны. На радзінах пагуляла. Поб. Паёдам на радзіны. Сл. РАЗБАРСА'ЦЬ (разбарсацъ) I спраж. (-аю, -аеш), пераходны. Выцягнуць абору з чаго-небудзь. Кл. РАЗБУ'ДРАЦЬ (разбудраць) I спраж. (-аю, -аеш), непераходны. Разбэсціцца, раздурэць. Разбудралі,—толькі што б ёсьці й гуляць, да па вечарынках швёндаць. Кл. РАЗБУ'ДРЫЦЬ (разбудрыць) II спраж. (-у, -ыш), пераходны. Разбэсціць, раздурыць. Разбудрыла сына, дак на голаву лезе. Кл. Параўн.: разбудраць. РАЗВЕ'ЗАЦЬ (разьвёзаць) I спраж. Размазаць, расквэцаць. Hi памула, а толькі гразь разьвёзала па хаце. Кл. РАЗГА'Ч (разкач) мужч. Зношаны, спахать