шапцэ. К л. 2. Ацэначнае, калі гавораць пра иедарослую, дробненькую бульбу, садавіну i иават пра жывых істот. Пуплікаў тых наскрэбла (бульбы). С л. ПУФАИГл. пырай. ПУФНИКГл. пырнік. ПУСТАДО'МА-К (пустадомак) мужч. 1. Пусты чалавек. Hi будзе дабра зь йіх, пустадомкі нёйкіе. Кл. 2. Сем'янін, які не лічыцца з чэсцю сям'і, не аберагае ні чэсці, іні маёмасці сям'і. Таму пустадомку й хлеба с квасам ні трэба давадь. Кл. ПУСТЭФА 1 (пустэча) жан. Пустая, неўрадлівая глеба, бедны край (па природных умовах). У вас там балаты да пустэча. Сым. ПУСТЭ'ЧА2 Пусты чалавек, пустадомак (гл.). Пустэча ты, да й усе! Кл. ПУТЛЯФГл. пытляр. ПУХО'УКА (пухоука i пухоўка) жан. Гатунак яблык. Пухоўкі растуць вялікія i не позныя. (арф.) Кл. ПУЦ (пуц) мужч. Цяслярская прылада, цяжкая сякера, якою ачэсваюдь тоўстыя бярвенні. Шклюд ы пуц цягаў. Вольн. ПУЧКГ 1 (пучкь) толькі ў множн. Падсядзёлак. Пучкі сусім парваные. Побач ужываецца сядзёлка (гл.). ПУЧКГ2 Паплаўкі, зробленыя з бізунніку (гл. бізуннік) i прыстасаваныя для плавандя