ПЕРАБРСУД (арф.) мужч. Брод (мясціна, дзе пераязджаюць рэчку). К пераброду йдзі й пажджы там. Кл. ПЕРАВЕ'ДАЦЦА (перавёдацца i перавёдацца). Зваротны дзеяслоў ад пераведаць (гл.). Пашла ў Глуск перавёдацца. Барб. ПЕРАВЕ'ДАЦЬ (перавёдацъ i перавёдаць). Наведаць (каго-небудзь), зайсці спецыяльна, каб даведацца аб жыцці-быцці. Перавёдаць зайшла. Вільча. Трэба перавёдаць свайіх (радню). Кл. ПЕРАГАВСУРШЧЫК (перагаворшчык) мужч. Перакладчык. Перагаворшчык за грошы вупусьціў (арыштаванага нямецкімі гестапаўцамі). Кл. П Е Р А Д О ў К А (п[е]радойка i пярэдайка). Карова, што не «папалявала», «ніцельна» i доіцца другі год. Параўн.: ялаўка (гл.). Бувае, што пярэдайка даё (малака) лепш за тую, што ац[е]ліласа. У перадойкі малакб смашнёйшае. Кл. ПЕРАДСУУКА (перадоўка i пярадоўка) мужч. Вяз, які звязвае «галоўкі» палазоў (y санях). Вільча. Пярадоўка ні падасься. Вільча. Параўн.: пярэдняя. ПЕРАЖ А/БІЦЬ (перажабіць i п[е]ражибіць) I спраж. ( бл-ю, -б-іш). Надламаць гнучы, згіпаючы (дугу, полаз, вобад), але без знешняга пералому. Добрые палазы, ды (гнучы) паглумілі, палавіна п[е]ражабляных. Кл. ПЕРАЛЕНАВАЦЬ (пералё(ё)таваць i neралё(ё)туваць) I спраж. (-ую, -уеш), непераход10. Ф. Янкоўскі