ку назьбірала, й добрэ. Кл. Палётку булі тут. Зуб. ПАЛО'К (палок) мужч. Памяншальнае ад пол (гл.), невялічкі пол. Мы выкінам свой палок, на чорта ён? Кл. ПАЛУ'ДНАВАЦЬ (палуднаваць i палуднуваць) I спраж. (-ую, -уеш). Абедаць. Хадзём, бёбо, палуднуваць. Кл. Хіба й ні палуднуваць праз вас? Барб. ПАЛЬНЕЦА (пальнща) жан. Дошка з полу (гл. пол). Пальнщы сухіе, лёгкіе, лёпшые за новые дошкі. Кл. ПАЛЯВА'ЦЬ 1 (палявиць) I спраж. (-юю, -юеш). Палявадь. А дзе палявалі? Кл. ПАЛЯВА'ЦЬ 2 Пакрывацца (толькі пра карову), бёгаць (гл. бегаць2). Бабо, ваша карова палюе. Сьвіньня гука[е]цца (гл.), а карова палюе. Кл. ПАМАГАЛЫ (памагаты). Субстантаванае слова (параўн.: араты). Памочнік; той, хто дапамагае. Пастуха, наймалі, а памагатаго... давал! па чарзё. Кл. Такого памагатаго й н[е] трэба тут. Кл. Параўн.: памагач. ПАМАГА'Ч (памагач) мужч. Памочнік. Іду к вам за памагача. Кл. Параўн.: памагаты (гл.). ГІараўн.: чэшскае pomahač—памочнік. ПАМА'ЛЕЧКУ1 (памаля[е]чку i памалёчку). Паціхеньку. Памалячку тэпае (пра старога). Кл. ПАМА7ІЕЧКУ 2 Патрошку. Вёльма памалячку ёсь. Кл