ПАДБУКРО'ИВАЦЬ (пудбукройваць i nadбукройваць) I спраж. (-аю, -аеш), пераходны. Падгаворваць, падбухторваць (ужываецца i падбухторваць). Ня трэба падбукройваць дзіця. іКл. ПАДВАЛГНА (падвалша i пудвалма) жан. Падваліны—брусы, на якія насцілаецца падлога. Падвалша сагніла. Вільча. Тры падваліны дубовы[е]. Вайд. ПАДГЛЯ'ДАЦЬ 1 Падглядаць. Кл. ПАДГЛЯ'ДАЦЬ 2 / спраж. (-аю, -аеш). Паглядзець i дастаць (з нератаў) рыбу. Хбдзідь да падглядае чужы[е] няроты. Барб. ПАДДЗЕ'УКА (падзьдзеўка i пудзьдзёўка) жан. Короткая верхняя цёплая вопратка. Падзьдзёўку купіла. Сл. ПАДЗЁЛіНІК (падзёньнік) мужч. Падпасак, якІ вылучаўся па чарзе на дапамогу пастуху. Пастуха наймалі, а памагатаго—падзёньніка—давалі па чарзе, чыя чарта, той i падзёньніка даё. Кл. Гл. падпасіч. ПАДЗІФВАЦЬ (падзірваць) I спраж. (-аю, -аеш). Падглядаць (ужываюцца абодва словы: падзірваць i падглядаць). П[е]растань падзірвадь (у гульш). Кл. ПАДЛА'СЩ А (арф.). Ласка. Часцей—ласіца (гл.). Кл. ПАДМАУЛЯ'ЦЬ (падмаулщъ i пудмаўляць) I спраж. (-яю, -яеш), пераходны. Падгаворваць, падбіваць. Яны пілі i гулялі, чарнаброву падмаўлялі. Вершаванае апавяданне. Кл
Дадатковыя словы
падбукроиваць, паддзеука, падласщ, падмауляць
3 👁