ЛЯ'САЧКА (лясачка) жан. Трысцінка, палачка. Зь лясачкаю хадзіў па вуліцы. Зуб. ЛЯСЁ'НКА (арф.) жан. Посцілка, прыстасаваная (да рагоў прышываюцца вяровачкі) пераносіць сена, салому, траву. Склала ў лясёнку (арф.). Кл. ЛЯХ (лях) мужч. Польскі вайсковец, паляк. Ляхбу—ляхбу наехало (з успамінаў аб акупацыі ў 1920 г.). Кл. ЛЯШ А'Н (арф.) мужч. Паляк, лях. Сустрэта толькі ў вершаваным апавяданні «Бяда», Прыёхалі лешаны, замянілі (бяду) на гарох. Кл. M. М АГІЛЁ'ВЕЦ (магілёвец) мужч. Чалавек з Магілёва ді з Магілёўшчыны. іКл. М АГІЛ ё 'УКА (магілёўка). Жанчына з Maгілёва ці з Магілёўшчыны. іКл. М АГГЛЬН ІЦА (магільніца) жан. Назва вёскі, каля яе багата панасыпаных курганоў. МАКАЗЬГН (маказын) мужч. У дарэвалюцыйны час тры вёскі—Клетнае, Байлюкі i Hoва-Андрэеўка—арганізавалі «маказын», своеасаблівую касу ўзаемадапамогі: кожны гаспадар засыпаў вызначаную колькасць збожжа; калі была патрэба, укладчык мог атрымаць, узяць у пазыку пэўную колькасць збожжа. Кл. МАЛАВУ'МНЬІ (малавумны). Той Мікодым малавумны, прастак. Мучыўса бедны. Кл. 8. Ф. Янкоўскі
Дадатковыя словы
вўліцы, гарбх, лясёнка, ляхбў—ляхбў, малавумньі, малавўмны, мікб, мўчыўса
5 👁