стукаючы аб зубы, ді моцнае яйка. Ты й куштуваць ні ўмё[е]ш. іКл. КУШЭФіКА (кушэрка) жан. Акушэрка. Схадзіла па кушэрку, да нёшта німа й німа, нёшта позьніцца. Пае. Янкі Купалы. іКушэрчыны дзёці. Кл. Л. ЛАВА'ЦЬ (лаваць) -аю, -аеш, пераходны. Лавіць. Ужываецца побач з лавіць. Кл., Хал. ЛА'ДНАГА (лиднаго, ладнага). Прыслоўе тыпу багата, шмат, многа. Ладнага — не мала, даволі шмат чагонебудзь, напрыклад, часу, матэрыялу, людзей i г. д. Дай карове таго (сена), што ладнаго ў кутку. Кл. Тут л&наго (бежанцаў) было. Зуб. ЛАЗУРіКАВА'ЦЬ (лазуркаваць) -ую, -уеш, пераходны. Падсіньваць (бялізну). Лазуркаваць вучыла. Што лазуркаваць—што пацьсіньваць. Кл. ЛАКТЗА (лакіза) агульн. Бесклапотны, неахайны, апушчаны чалавек. За такого лакізу (замуж) ніхто й ш пойдзе. Кл. ЛАЖУ1 (лано) ніяк. Бярэма (дроў, бацвіння). Адно ланб (дроў) унёсла ў хату, адно на сьцірту ўсклала. Кл. ЛАНОў2 Ужываецца ў він. i месн. склонах у спалучэнні з дзеясловамі сядзець, несці, трымаць, браць i прыназоўнікам на: на ланб, на ланё (i на ланё)—у значэнні на руках (на ру