ИКУБЛЕ'ЧКА (кублёчко i кублёчка) ніяк. Памяншальнае ад кубло (гл. кубло). На кублёчку злавіў вераб'я. Кл. Кублёчко нашлі. Кл. КУБЛО' (кублд) ніяк. Гняздо птушкі, утым ліку хатняй. Его кура (i кура) нагатаўляе кубло. Кл. 3 ластаўчынаго кубла. Кл. КУДА'С (кудас) мужч. Кутас. Нёйдзе есь c кудасамі (пояс), зараз найду. Кл. КУДЫ 'ЛЬ (кудыль, кудаль). Куды-небудзь. Ты кудыль схадзіў бу, а то ўсе чыта[е] й чытае. Кл. Ужываецца i куды-нёбудзь. КУДЗЕ'ЛЯ (кудзеля) жан. 1. Адыходы пры выпрацоўцы кужалю ca сцёртага ілыіу. Яе разнавіднасці—атрэпкі (гл.) i абдзіркі (гл.). Кл. 2. Любое прадзіва (кужаль, кудзеля, каноплі, a таксама — воўна, вата), прыгатаванае да прадзення: пэўным чынам згорнутае i прывязанае да прасніцы. Такіх малых кудзёль воўны я ні раблю. Барб. Кудзёлю воўны спрала за дзёнь. Кл. КУКУ'ЛЯ (кукуля) жан. Зязюля. Больш гавораць кукуля. Барб. КУКУўЛБКА (кукулька) жан. Памяншальна-ласкальнае ад кукуля. Кукулька кукуе. Кл. Параўн.: рускае кукушка, чэшскае kukacka, польскае kukułeczka. КУЛЕДА (куліда) жан. Вялікая буханка хлеба. Пазычыла куліду хлеба. Кл. КУЛІ'ДКА (кулідка) жан. Буханка хлеба. Кл
Дадатковыя словы
верабя, икублечка, куку^лбка, кукўе, кукўлька, кукўля, кўра, найдў
5 👁