Малачай-грузд перцавы, г а р к ач — L. p ip e ra tu s (Fr.) S. F. Gray; груздь перечный (сям. Сыравежкавыя). Віцебская вобл.: м алочнік, га л уб ец (Ушацкі р-н), ск р ы п а ч, к ур а ч ка (Сенненскі р-н). Мінская вобл.: п а д са со н к а (Бярэзінскі р-н), п а д са с н о ў к а (Барысаўскі р-н), м ал ачай, гр у зд, хруш ч * (Смалявіцкі р-н), га л у б (Крупскі, Чэрвеньскі р-ны), га л уб о к (Дзяржынскі, Мінскі р-ны), га р к а ч (Бярэзінскі р-н). Магілёўская вобл.: га л у б (Бялыніцкі р-н), га л у б ец (Мсціслаўскі р-н). Апісаны на c. 121. Мал. 234. Расце ў дубровах, мяшаных лясах. Пладаносіць у чэрвені — верасні. Спажываецца салёны. 141. Малачай-грузд узняты, п а д г р о б — L resim u s (Fr.) Fr.; груздь настоящий (сям. Сыравежкавыя). Брэсцкая вобл.: гр у зд (Маларыцкі, Пружанскі р-ны), гр у зд зь (Брэсцкі, Камянецкі р-ны), гр у з д, белы гр у з д, сівы гр у зд (Лунінецкі р-н), гр узд зе, п а гр у з д з е н. р. (Пружанскі р-н), г р у з д з я в ік (Столінскі р-н), х р у шч (Драгічынскі, Іванаўскі р-ны), белая свіння (Кобрынскі р-н), лаш ак, ла ш ук (Лунінецкі р-н), гурч ак (Маларыцкі р-н), лаш авік (Столінскі р-н). Віцебская вобл.: гр узд (Бешанковіцкі, Браслаўскі, Гарадоцкі, Глыбоцкі, Лепельскі, Лёзненскі, Мёрскі, Полацкі, Сенненскі, Ушацкі, Шумілінскі р-ны), груздзь, гр узд го р к і (Браслаўскі р-н), хруш ч (Сенненскі, Талачынскі р-ны), х р уст (Полацкі р-н), белы па д гр о б (Мёрскі р-н), п а д гр о б * *, п а д гр о б н іч а к (Браслаўскі, Верхнядзвінскі, Гарадоцкі, Глыбоцкі, Мёрскі, Пастаўскі, Полацкі, Шаркоўшчынскі р-ны), белы гр у зд (Сенненскі р-н), м а ч о н ік (Пастаўскі, Ушацкі р-н), га р к уш а, п а гр о б (Браслаўскі р-н). Гомельская вобл.: гр у зд (Буда-Кашалёўскі, Веткаўскі, Гомельскі, Добрушскі, Жьіткавіцкі, Кармянскі, Лельчыцкі, Лоеўскі, Рэчыцкі р-ны), гр узд зе л ь (Рэчыцкае Палессе — Pietkiewicz, 1928, c. 12), гр у зд зь (Лельчыцкі р-н), п ут н ік (Жыткавіцкі pн), т о ўсц ік (Ельскі р-н), х р уш ч (Гомельскі, Добрушскі, Жыткавіцкі, Кармянскі, Петрыкаўскі р-ны), храш ч (Жыткавіцкі, Лельчыцкір-ны), гр у зд, валуйка (усх. ч. Мазырскага i Рэчыцкага паветаў — Moszycski, 1928, c. 25). Гродзенская вобл.: гр у зд (Ашмянскі, Дзятлаўскі, Карэліцкі, Навагрудскі р-ны), хруш ч (Карэліцкі р-н), белы храш ч (Ваўкавыскі р-н), храш эль (Слонімскі р-н). Мінская вобл.: гр узд (Барысаўскі, Бярэзінскі, Дзяржынскі, Крупскі (не мясцовая назва), Лагойскі, Пухавіцкі, Слуцкі, Смалявіцкі, Старадарожскі, Чэрвеньскі р-ны), го л уб (Крупскі, Чэрвеньскі р-ны), гр узд зь * «Раней сыры сок гэтага грыба ўжывалі ад ныркавых хвароб i сухот» (Купрэвіч, 1930). ** Назва відаць, адлюстроўвае лейкаватую форму шапкі. Яна, напэўна, утворана ад латышскага геаграфічнага тэрміна (апелятыва) qrebe "упадзіна, лагчына, яма". Верагодна, назва паходзіць ад старажытнага славянекага слова гроб (яма" —Паўма Бярында. Лексикон словеноруськии. Кіеў, 1961, с. 28). Літоўская назва grabas магіла" лічыцца славянскай. У старажытнарускай мове гробь ров" (Словарь древнерусского языка (XI—XIV вв.) т. II. М., 1989. С
Дадатковыя словы
словеноруськйй
0 👁