Дыялектны слоўнік (2005). Н. І. Гілевіч

 ◀  / 177  ▶ 
Юзік, тэй тожа многа перашорсціў. То сюды прывозіць, то там. Хожава. ПЕСЕЛЬНІК м. Спявак. У партызанах у нас быў гарманіст. A песельнікі якія былі! Цяпер такіх німа. Як гайнем бывала — аж лес калышацца. Рудня. ПЕЧАНЁУКА ж. Каўбаса з печані. Мурожніца. ПІГУЛКА ж. Таблетка. Цэлы дзень пігулкі глытаю, а не лепшае. Слабада. ШЛАВІНЫ мн. Пілавінне. Бачу, ляжыць куча пілавін. Налібокі. ПІЛЬНА прысл. Тэрмінова, неадкладна. Яму пільна нада ехаць было ў той лес. Бірулі. ПІЛЬНІЦА ж. Лесапілка, пільня. Слабада. ПІРГНУЦЬ зак. Штурхнуць, піхнуць. «Гэны гэнага піргнуў — гэны паваліўся». Слабада. ГПСКАТ м. Піск. На лета да мяне прыязджаюць унукі, піскат у хаце. Рудня. ПІСКЛІНЯТЫ мн. Кураняты, пыляняты. Перан: Дробненькія ранкі на лытках ад сіверу. Слабада. ПІТЛЯВАЦЬ незак. Пытляваць. Даўней пшаніцу вазілі пітляваць у млын. Надта ж мука добрая пітляваная, але тады вотруб'ёў многа. Яны праўда, на глум не йдуць, добра карове сечку абмешваць. Краснае. ПІТЭЛЬ м. Млын, у якім пытлявалі. Пшаніцу ж сеялі, a ў нас быў пітэль, крупэўня была. Рудня. ПІЦАВАЦЬ незак. Доўга i цяжка працаваць. Колькі я папіцавала на гэтых сотках! Слабада. ПІЦОГА ж. Драпіна, шнар. А бо, Аньця, вот жа ты ў піцогах, як Ігнасёва кабыла! Гэта мусіць дзярбучка ваша твар абадрала. Вот дапускаесься, каб дзіця твар драла. Краснае
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вотрубёў
13 👁
 ◀  / 177  ▶