Т.М. Трухан З ЛЕКСІКІ ГАВОРАК НАРАЎЛЯНСКАГА І ХОЙНІЦКАГА РАЁНАЎ БРУШНІЦЫ. Журавіны, брушніцы чого хочаш було. Вуглы. БУЙТРО: Вода буйстро закіпіць. Арэвічы. ВАРГОНІЯ. Варгонія була, астры. Вуглы. ВСРАХ. Машына лежыць у ворасі, разобрата. Арэвічы. ВЕЧОРК.. Дзеўкі на вечоркі ходілі: одна ушывае, друга плете корунку. Вуглы. ВЫСОЧЭННЫ. На хвоі колода стояла, на высочэнной хвоі. Ву- глы. ГАХАЦЬ. Ужо дваццаты год уколы гахаюць. Арэвічы. ГЛЕЙКІ. Тут глейка земля. Вуглы. ГЛЁЧЫК. У глёчыку вода под снопамі лежыць. Арэвічы. ГНІЛЬ. Пазбіралі гніль по лесу і прывезлі. Аравічы. Голодны. Голодна-голодна, як собакя. Вуглы. ГОЛУПКА. Его нема дома, голупко. Аравічы. ГОРЧАК. На горчаку беруть мед пчолы. Арэвічы. ГОРЭ., Сільно гора було веліка. Арэвічы. ГОСЦІЦЬ, Ніхто у нас не госціць. Арэвічы. ГРУЗНОВАТЫ, Грузноваты ён такі, я не дотегну его. Вуглы. ГРЫБ. Грыбу рослі і ягоды, із грыбоў етых му і жылі. Вуг- ли. ДАЎНІ. У мяне даўні-даўні хлеб, нема свежого. Аравічы. ДВА. Удвох я з хлопцом жыла. Вуглы. ДОБ ІВАЦЦА. Вы кого добіваецеся? Дочкі ці кого? Аравічы. ДОБІЦЦА. У лаўку неможно добіцца, гіркаюць, як на собак. Вуглы. ДОБРАЦЬ. Я не добрала розуму, сільно забываюсь. Арэвічы. ДОМОВІНА. Як покойнік умірае, домовіну брызгаеш колоска-мі. Арэвічы. ДОНЬКА. Моя донька, ето пекла, а не рай! Арэвічы. ДУХОЎСТВА. Люблю крэпка духоўство. Аравічы. ЖЫТКА. Яка кытка настала? Аравічы. ЗАВЕСІЦЦА. Сам зяць завесіўся. Аравічы. ЗАГРЭБУШЧЫ. ОЧЫ завідушчые, а рукі загрэбушчые. Аравічы. ЗАКВАСКА. Остаўляла закваску на ноч у дзежца. Руглы. ЗАКІПВАЦЬ. Холодно на двора, на газох ні закіпвае кар