жэрдка екая стукав -- крнчнць. Макаукі напару дзве ложкі, дам— i не крачау. Хрышчэнніца яго у Хойніках. Пагналі на пашу татар. Каней багато було. Стада свіней, стада коней. Лисы — красны конь, пятна па ем як бу чордае. Лашак -иыцку сое. Рабка /карова/ ідзе з пашы. Дуе ее. Луока онпецца, л!ша.' вучесувала, Лішаі мазал!, од лішая зелле е. Му кунілі таку карову, у ее — жаба. Худая, худая ідзе з паша! Цэбер s злаке выйшау з ее, як зарэзал!. Уракнул! карову. ПапладзШся парасята, ачамі адзін зірнуУ -- i іфапал}. Лаотавачка перзбежыдь — малака нет. Зааісала С.Г.Лобач у в. Бабоўка ад розшх асоб з в. Слабада. B. Пучин /бліжэйшыя ДШ.* 1021 в. Спярнжжа, й 1022 в. Чамярысы/ Ета акурат ю шоку бунло, етае дзёло, Гоопадзі! Машины так ёдуць, от еяк воайна, страх! Быушл! мы там. Ле нас недалечко, еты наоып, ну сапіў ж там, за дзерэвенькаю блізко. ёдуць, везуць дзецей, везуць скот, везуць ł старых. Госпадэі, што ужз рабілась! Ну, у войну я так не прэдстауляла, отрех так! быуу, иго ой-ёй-ёй. Ну, а тады к нам ужз прыехалі, да гавораць, што мыу выс вывел!м. Ну, лвдз! ж плачуцв, ходэяць — кідай свае усё на сьв£це, гаравау век. Ой не не хаЦел! ж зразу лвдзі вуяжджаць. Міліныя прыяяджала. Падагналі машину. Мы зразу сыну, У Рагачоўокім раёве, пазванілі, дак ён прыёхау! нао забрау. Трох забрау, скольк! ж забяерэ, а трох астаевдэ. I тады ужз падвезл! машын багата, пагружил! етнх лвдзей. Галоояць на усю дзузука лвдз!, пдачуць. Ужз нао пераоял!л! за петницдаць кіломеграу. I жыл! там. I мыУ пабыулі, лака ужз етые домікі паотроілі. " А тады прыевджае ужз старшие, шэфёр... I аутобуоы, машины. Пагружуюць нао! навезя! овда. ПривезяI, дак адрвзу У абшчэжыцьце. Ну, дак падавал! у абшчзжыцьц! комнвты. Прауда, стрэл! добрз, и'льзя абіжацца. Паотроіл! ьтыё домікі. Дзец! у 'каго есьцека, дак бистра ім дал!, шгоб било дзецям у школу хадэіоь, дак штоб домік свой мбу. А ужз старым — гаоядзел!, як калуць! А тады юстроіл
Дадатковыя словы
дз^зука, ильзя, пагруж^юць, пагружйл, петнйцдаць, скбльк, скбт, чамярысыі, ібліжэйшыя, ікароваі
1 👁