Гавораць чарнобыльцы (1994). А. А. Крывіцкі

 ◀  / 224  ▶ 
завадуц', дагл' i, у в'адре, на лазе', ц'аші&, л'алы, нав'еста, цал'АіаК, саруда'інн, ь' аело', мало' /Куклічы/; у замле', у цапл'e, лагл'/, цало'нак, наве'ста, б' ал' і'ла, ц' агнул' i, маетоў,.naco'y /ДоСрынь/; л'агчё;), c' acipdj, лагл'і, ц' ал' о'нак, нав'ёста, у в' адрё. в ' а д ў, лачиц' /Гарадоўка/; с'аку, маю'вы, л'ажы, лацец'. пам'ало, лагл'i, цав'ўнак, нав'ўота, у в'адре, на б'адУ, ааЛо'ны /Падасоўе/; ладруна,,6' арлога, л'ажы, м'адовы, саредз' i на, на дв'аааі, наве'ота, цал'онак, вадз' і, паруц' /.е'адяў 1 г, Ли /Д у б о к /. У гэтым жа становішчы, але при націскньм гадосным /а / мае месца гук/i/: в' існа, дэю'аты, г' ін'ірал, n' ije'aT, памін'аў, з' імл'а /Залееее.'; вінчан':а, б із' відра', в'існа, зімл'а, дзю'аты, біла'нка/Покаць/; ціл'аты, в' існ&, зімл'а, дзіе'аты, e' iMjd, зімл'йнка, в' ітрак/Куклічьі/; м' ін ' е&і', b' ю н і, рімл'а, дэ' ю'аты, ciMja', дз' ів'аты, м' ідз'ўк /Добрьшь/; пліман': ік, пац': вірдзац', круп' інаіа, вісна', зімл'й, дз' ю'аты, c'm jś, n' ijc'aT, e ': ікац' /Гарадоўка/; лідгіц', мідул', в'юна, зімла', дз' ю'йты, n'ljc 'ir, o' iMja,' л' ікарецв'ін:ы /Шдасоўе/; в'ітрак, м'ітИл, деірв'Дкы, оціббиі', в'юну, зімл'а, дзю'аты, nijc'e&r, o' łMja /Дубок/. . Аднак гук / l / у гэтым становішчы вымаўляецца не заўсёды ўетойлюа i стабільна. Якасны рэестр яго гучання вагаецца. Бн часта выступав, як гук, больи шцрокі за /i/, больи працяглы, нават сярэдні наміж / l / l /e/: віўлац', ціўл'аты, в 'іесниі, ц' і -Sеац',, п'іўтак, ц іегац', зв' і*зад' l, мі®дал' /Залессе/ i інш. Часам гэты гук наваг наО.илаецца да /а/, але пры гэтым, захоУвае адценне галоснага /е/: с' а*ўба\ в' аўрста, б' аўдн' ак, п' аеска, naўH'aj, п'аета /Яадессе/, а ў в. в. Шкаць, Дубок у падобным станов ІШЧЫ спарадычна мае месца вырззны гук /а/: с'л 'аз А, в'асна, в'апа. дзас'аты, навадац', дзада'нка, c'aMja i інш. Бельм і прыкметнай аеабліваецю мясцовай гаворкі выступав гук /i/, што мае месца пасля мяккіх зычных у первым' складзе перад натекам, калі пад нацюкач зивходвшца галосны /е/. У гэтых умовах i становішчы /1/ вымауляецца ў асабовыхі зваротным займенніках, а тагсеама асобных словах: ція'вр, Д8iue'j, у мЧя'е, ije', c iб'е, ц' ібе'/Заяеесе t іня./. Гук/1/ выступав i ў 2-й асобе м іокнага ліку дзеясловаў цяперавняга чабу: завіце', бірьце', в 'із ' іце', 6jiue', C ідзщ'е* і г.д. /Яалессе i інпь/. ларактаргэуе мясцовую гаворку паслядоўнае ўх шанне ў маўленні гука i/ у складзе часшit j ні, прыназоўніка без i такой жа прыс
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

camja, ijcat, ijeat, iuej, iбе, na^h'aj, nacoy, naўhaj, nijce, nljc, а^дн, а^рста, аалоны, баду, біланкаіпокацьі, вадре, вапа, васна, вюна, вюну, ві^лац, вітрак, гукі, гукіiі, дваааі, деірвдкы, дз'і, дзаданка, дзасаты, дзюаты, дзіеаты, дэюаты, еадяў, зімлй, зімлйнка, лаглi, лаглі, лагчё, ладрўн'а, лажы, лалы, лачйц, м'адбвы, м'аетоў,.naco'y, м'ітйл, мадовы, маювы, мчяе, мід^л, мітил, нав'^ота, навеота, навеста, навёста, навўота, оціббйі, п'і^так, паета, памало, памінаў, пар^ц, пл'і, піўтак, рімла, саку, сар^да'інн, сарудаінн, цав'^нак, цавўнак, цалаіак, цалонак, цаплe, цаші, ці^л'аты, цілаты, ціявр, ціўлаты, юаты, юйты, іeі, іiі, іаі, ібеізаяеесе, іваты, ігарадоўкаі, ідз'^к, ідзще, ідзўк, ідобрьшьі, ідосрыньі, ідубокі, іеснйі, іеі, ізалееее, ізалессеі, ікарецвін, ікуклічыі, інпьі, інірал, іпадасоўеі, ітракікуклічьіі, ішдасоўеі, іяадессеі, іяалессе
1 👁
 ◀  / 224  ▶