Гавораць чарнобыльцы (1994). А. А. Крывіцкі

 ◀  / 224  ▶ 
м'егьр /Дубок/. У адкрытым канцавым складзе пас ля цвёрдых i вацвярдяелых зычных у адпаведнасці з гукамі /а/', /о/, /э / вымаўляецца не пад націскам галосны /а/: Мол* i на* jatpc&Ka, сьфамуда, в вара, смарода, мудохац: а* йЧрав'асла, у дуба, мурэа, ЗзАвка, e'ела, работа, страми* /ца, жердка, jačланка, с' ардз' /та, л'аскс/ўка /Залессе/; нараша, сурова, вогн'іва, смарода, jjfiiiKa, с'ела, jaTpdyka, жердка, сардз' іта, нашча, екс/са, св'ўрдла, збунтаваід a /Псжаць/; во'ігла, падл'іза, ааіжка, у Сам'бна,. jўiDKa, емарода, затро'ўка, сардз'іта, скиеа, служба, с'ўла /Куклічы/; cVўjia, ексуса, лс/дка, смарода, затро'ўка, сардз'іта, нишча, сурова, бур?, пачына, зоіка, лутка, JT іксандра /Добрынь/; ус'акаіа, с: охла, жара, моташна, смаро'да, іатроўка, сардз' іта, нашча, с'ўла, скоса, л'ута, смашна /Гарадоўка/; газда, дасужаіа, зорка, м' елH'іца, с'ела, ekcrca, емарода, jaTpc/ўка, сардз'іта, л'згга, н&ича, л' аекоўка, жирдка, атс'уда, сыро'вадка /Падаеоўе/; мулка, шче'рба, м* ілкавата, зузда, с'ела, скоса, нашча, н' іздарс/ва, смарс/да, jaTpoўKa, сардз'іта, л'аскоука, же'рдка, св'ердла, зушка /Дубок/. Гук /a/ таксама вымаўляецца ў канцазым адкрытым складзе зваротных дзепсловаў. Аднак рэалізуецца ён у гэтых умовах непаслядоўна. Для мясцовага дыялектнага маўлення характерна суіснаванке дввюх парадельных форм, як в гукам /а/, так i з фінальным ' зычным /c '/j ал,:анулас і ап/: анулас' а, ткасн' ic' i ткае- н ic'a, дзаржыс'а i дзуаржью', н' i nyaajc' i н 'i пужаіс'а, гназд*./іс'а i н* i гн аз'д з'ic ', л' окнулас' a i локнулас', топчыцЧс' i топчыц' ic'a i дат. п. /Залессе i інш. A Выразкай асаблівасцю мясцовай гаворкі з'яўляецца наяўнасць у форме першай. асобы множнага ліку цяперашняга часу i загаднага ладу дэеясловаў досыць прыкметнага галоснага гука з нёзуеім выразнай якасцю (тылу т»): ходз' імь, водэ'імь, будамь, поўдз' іыь (дамоў), зфдамь, вьЬ/ ic' імь, папрсх/ im і г. д. /Залессе i інш. /.. Ярка выражаная рьюа ненаціскнога вакалізму мясцовай гаворкі пасля мяккіх зычных — дысімілятыўнае яканне. Якасць першага пераднаціскнога галоснага ў адпаведнаеці э націскнымг /o/, /e/. /а/ як бы абумоўлена якасцю націскнога галоснага гука У прывнтнасці, перад націскнымі /o/, /e/, /y/, /ы /і/ у пасля мяккіх зычных у першым складзе перад націскам выступав гук /а/: нав'естэ у сал'ё, в'ад з'/, л'ажы, панадве'лак, цал'бнак, ваз'ошг 1, пав* алб, н'асУ, гн' аздо', с* ало' /Залессе/; паб' ал' ей", с* ал/, л жы, нуавуёстаўс-аредз/ i на* цув'ати, W ' ало, на м'аже /Хк?\:т\ъ. І
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

cv^jia, eела, ica, j^idka, jatpcіўка, jatpo^ka, апі, аредзі, атсуда, бўр, вазошг, вогніва, водэімь, воігла, вььі, дз^аржью, дзаржыса, екс^са, ексіса, елhіца, емарбда, жйрдка, зic, затроўка, зяўляецца, йчравасла, лажы, ласкоука, ласксіўка, лзгга, лсідка, лута, маже, мегьр, мўлка, н^ав^ёста^с-аредз, навестэ, насу, нйшча, падліза, панадвелак, папрсхі, по^дз, пужаіса, раббта, с'^ла, салё, самбна, сардзіта, св'^рдла, свердла, свўрдла, села, скбса, скйеа, смарбда, смарсіда, страмй, сурбва, сыровадка, сўла, усакаіа, хбдз, ц^в'атй, цалбнак, цувати, шчерба, іaі, іeі, іoі, іyі, іаі, ігарадоўкаі, ідобрыньі, ідубокі, ізалессе, ізалессеі, іздарсіва, ікуклічыі, іоі, іпадаеоўеі, іпсжацьі, іхк, ііса, ііі
0 👁
 ◀  / 224  ▶