Шщо*i прыкметнай, хоць i дробнай рысай кансанантызму мясцовай гарфкі з'яўляецца ўжыэанне ў дыялекунымвымаўленні цвёрдага зычнана /м/ у канцавым адкрытым складзе. Цвёрды /м/ &длаведна мяккаму /м '/ вымаўляецца тут паслядоўна ў канчатку -амы скланяльных часцін мовы ў творным склоне множнага діку: садамы, лугамы, пад'амы, крае' івамы, Ниішамы, саладэ'еўшамы, па'тамы, ус'акамы /Залессе/; начимы, купламы, губамы, трёц': амы, дзів' еітамы, краc' /вамы, жоўтамы, jaK' i jmw, катурамы, сп'ечанамы /Локаць/; еадамы, начамы, дзів'атамы, сиун'ішнамы, ус'йкамы, маі/мы, e' ц' агнутамы /Куклічы/; лудз'амы, садамы, губамы, дз'ацЧнамы, летн'амы, учарашнымы, каторьумы, выеушанамы, другі'мы/Добрынь/; бац'к£мы, еадамы, суткамы, соўн' ішнамы, бво'зскамы, леоукламы, выгГ ішчанамы, тваі імы, дз' ів'атамы /Гарадоўка/; купламы, садамы, бац'каліы, трец': амы, дзіе'атамы, друг' імы, н4аамы, мапмы, воc' інс'камы, крепкамы, сп'ечанамы, пабал'еламы /Падасоўе/; садами, пал' амы, вю'стамы, друг'iW* чад' в' ортамы, учарашн'амы, сваи мы, ус'акзмы, пастроинамы i г. д. /Дубок/. Сістэма вакалізму мясцовага дыялектиага маўлення характарыэуецца рэапізацыяй пад нащекам гіяці гаюеных гукаў /а/, /о/, /е/, /у/, /і/ы/. Асаблівасцю мясцовай гаворкі з'яўляецца пашырэнне галоснага гука /а/ у націскным станов i шчы. Націскны гук /а/ выступав ў дзеясловаў незакончанага трывання з еуфіксамі -ыва-, /-іва-/, - ва~: выпрашывац', выкра'і івац', выкашывац', зjyдa,швaц', паднаўл' івац', абманвац', раскр&нывац' /Залессе/; задабрывац', выпрашывац', паднуўл' i вац', абмин' вац', вынАіюац', вытачвац' /Пощ ц ъ /; задарывац', паднуўл' i вац', абм&гвац' # раскрушывац', выпрашывац', пахаджвац' /Куклічы/; згнаі івац', выцагвац', паднаўлiвац', абманвац', раскрашывац', вымачывац: a /Добрынь/; падв' азвац', паднаўлівац', раскрашывац' вынашвац', спал' івац', выкашывац', абманвац' /Гарадоўка/; угавурывац', паднё(ўл' i вац', раекрашнвггц', вынашвац', зіудаювац', выкармлівац', сканчывац' /Пада(?оўе/; настаі i вац' V пакачвац', раетреГ i вац: a, зіудгішл' i вац', паiвац: а, абманвац', раскрашывац', вынушваід', паднаўл' івац' i r. д. /Дубок/. А.ле ў гэтнх m. ўмовах сларадычна адзуачаецца ў маўленн i заia i гшюсиы /o/: задобрывац', выточывац', намс/і дац', выкючывац' / i.ijtu.'ce i тнш.7. Тымовую асаблівасць мясцовай Раворкі складае вымаўленне гал нчга /a/ або /e/ у дзеясловаў у неаэначальнай форме i вытвор! ад іх (}ормах ирошлага часу в асновай на зычны /ж/, /ч/, /ш
Дадатковыя словы
i>a, абмйн, адз^ачаецца, бацк£мы, бацкаліы, бвозскамы, выкраі, вын^шваід, вюстамы, гшюсйы, дзацчнамы, дзіватамы, дзіеатамы, другiw, другімыідобрыньі, зяўляецца, кат^рамы, каторь^мы, кўпламы, летнамы, лудзамы, маіімы, намсіі, начймы, нйішамы, оўеі, пабалеламы, падамы, падн^ўл, паднаўл'i, патамы, раскр^шывац, саладэ'е^шамы, саладэеўшамы, сиунішнамы, сйўн'ішнамы, спечанамы, угав^рывац, усакамы, усакзмы, усйкамы, учарашнамы, іaі, іeі, іoі, іаі, іватамы, ігарадоўкаі, ідобрыньі, ідубокі, іеі, іжі, ізалессеі, ікуклічыі, ілокацьі, імі, інскамы, іоі, іпада, іпадасоўеі, іпощ, іуі, ічі, іііыі
1 👁