доўна. Вельмі выразнай рысай мясцовай гаворкі a' яўляецца рэалізацыя зычных /дз'/, /ц*/ у адпаведнасці з /д/, /т/ як палаталізаваных гукаў з вельмі выеокай шапялявасцю ў словах іншамоўнага паходжання-: бац' іст, акадзём'ік, арц' іле'рыіа, бандз' /т, радз' нацыіа, ц' iл' інхвон, ц' i л' ів' і'зар, ц' ема, ц'ёрмае, дэ' іхв' ёкт, ап* iv' іт, дз' інам' ік, інц' іл' іг'ент, м' ітадзі'чка, м* іцМіор, б' ібл' ац'ёка /ЗалессеА Toe ж i ў іншых весках: м' ін' іецёр'ства, ц' емп, цЧл' ігрума, м' ідэ' іцг i' c' к* i, б' ібл' ац* ёка, ц' іл' ів' ізар, радз' i iaцыіа, н' ів' epc' іц* ёт /Покаць/; прухц' іка, б' ібл' ац' ёка, ц' іл' iв' ізар, радз' ііацыіа, м' ідз' ічка, бандгНт, ц' ірац' ічаск' i, ц* ix~ ц'ёлЧ, цахн'/чка, дзііах'в іл'м /Куклгуы/; ц' ііатар, ц' іл' iв* іэар, 6* іблац'ўка, ц' і л ' іхвон, радзЧіадаіа, м' ідз' ічка, дз' iнамЧк, дз' іхв'ёкт, ц'ёрмас /Добрьаь/; дэЧлЧгацыіа, дэ' ікрётны, ц* ірмом'етар, бЧблаце'ка, н' ів' i%rc' іц'ёт, мЧдз' і'чка, ц' іл' i~ в' ізар, радз' ііацыіа, ц' іл' іхвон /Гарадоўка/; дэіхв'ект, мацiмац' іка, м' іц' iiop, н? івере' іц'ет, ы* ідз' ічка, ц' ілів'ізар, цЧл' іхвон, кам'фдеЧіа /Падасоўе/; ц'ён* ie, ц' iMn* іратура, 646лац'ёка, нЧв' е-рсЧц' ёт, цЧлЧвч'эар, цЧлЧхвон, мЧдзЧчка, радэЧіацыіа, бац' іст, бандз' іт /Дубок/. r t Спецыфіку мяпцовай гаворкі складае наяўнаець /j / у пэўных умовах у пазіцыі перад наступным зычным Ён мае месца/неазначальных i няпэўных займеннікаў: ў н'ёзхтеі, не'зшта, xTojc*; uiTOjc', абьухто, абызнгго, a6Hj4Mj, абыjкаторы, XTojTa, urrdjTa, jaK' ijTa, каторызта /Залессе/. Таксама вьлеўлмецца /j/, як правіла, i ва ўскосных склонах адзіночнагаі множнага ліку гэтых жа займеннікаў: не'зчага, н'ёікага, абукаму, KaTўpajTara /Залессе/; Hўjк'ім, H'ўj4aha, абыікаму, н'еічыіім* н'езчыму, чызмя'а /Покаць/; камузтгі, HejK'iM, jaKo'rajTa, н'ёўчым, абіізкаму, чыj імта /Куклі7. На высокую ступень,,шaпялявacцу,, гэтых эычных гукаў у гаворках Гомельшчыны ўказваў E М. Чэкміан. Хэкман Е Ы. Гісторыя прюці паетаўленняў па цвёрдасці -шккасці ў беларускай мове. - Мн.: Навука i тэхніка, 1970. C. 102; 8. Па меркаванню R I. Аванесава наяўнасцЬ Гука /j / у данай паз.і.цыі абумоўлена з'явай граматыкалізаЦьЛ\. Гл.: Аванесов Р. И. '06 одном іюнетическом явлении, получившем синтаксическое значение в русском внелитературном просторечии и диалектах// Звуковой строй языка.. М.: Наука, 197ў. -- С. 5-І4, І
Дадатковыя словы
h'^j, h'^j4aha, hejkim, hўjкім, jakorajta, kat^pajtara, аб^каму, абыjкатбры, абь^хто, акадзёмік, ацёка, бчблацека, внелйтератўрном, дзііахв, диалектахіі, дэіхвект, зявай, камфдечіа, катбрызта, куклг^ы, лацёка, мац'i, месцаінеазначальных, н'ё^чым, незчага, незчыму, незшта, неічыіім, нёзхтеі, нёікага, нёўчым, пр^хц, цахнічка, цчлчвчэар, цчлчхвбн, цёлч, цён, цёрмае, цёрмас, чызмяа, іjі, іблац'^ка, іблацўка, ігарадоўкаі, ігент, ігр^ма, ідзі, ідобрьаьі, ідубокі, іді, іецёрства, ізалессеа, ізалессеі, ікуклгуыі, ікуклі, ілерыіа, ілм, ілівізар, інхвбн, іпадасоўеі, іпокацьі, іратўра, ірмбм'етар, ірмометар, ітадзічка, іті, іхвбн, іхвёкт, іцет, іцёт, іюнетйческбм
1 👁