ляецца няўстойлівы. У гэтым жа становішчы рэлізуюцца спалучэнні зычных /хв/, /XB'/, /X'B'. Падобнае вар" іраванае вымаўленне на-зіраецца, як правіла, у абсалютным пачатку слова, мае месца яно 1 ў сярэдзіне слова. Часцей мае месца /х/ перад наступным галосным, перад зычным /х/ адзначаецца радзей за /хв/: кортачка і хвортач-ка, х'ел' чар 1 хв'ел' чар, х' 1ўрал 1 хв ўрал", х'ерма і в'ер-ма, хосхар 1 хвосхар, хот 1 хот, Хор 1 Хвор /Залессе/. Тое ж 1 ў іншых вёсках: у хэм³ 11 хворм 1. Хлор 1 Хвлор, хортачка 1 хвортачка /Покаць; хунт хвунт, х'ерма 1 х' в'ерма, х'ел' шар 1 х' в'ел' шар, у хорм 1 хормі Куклічы; хорма і хворма, хутлар 1 хвутлар, х'ел' чар 1 хв'ел' чар, хлот і хвлот, Хлор і Халор /Добрынь; хортачка і хвортачка, хл'ажка 1 хвл'ажка, хорма 1 хворма, х' турал" 1 х' в ўрал" Гарадоўка/; шл" і хавац і шліхва-вац, херма 1 х' в'ерма, хосхар 1 хвосхар, хуражка 1 хвуражка /Падасоўе/; хутра 1 хвутра, хлаг 1 хвлаг, хорма і хворма, х'ел'-чар 1 х' в'ел' чар, х' турал" 1 хв іўрал" і г. д. /Дубок/.
Вымаўленне гука/п/, /п/ у адпаведнасці з зычнымі /////адзначаецца ў абмежаванай групе слоў: шкал, штрал, Прос'а, пла-кон, п'ліп, патарах" в Ірац", Нічып'ер. Покла Залессе 1 1HB./.
Тывай і выразнай асаблівасцю мясцовай гаворкі з'яўляецца білабіяльны санорны гук /w/5 у пэўных умовах, вельмі кароткі па свайму гучанню. Гук /w/ выступае, у прыватнасці, у пачатку слова ў становішчы перад наступным зычным: мнук, шчора, мдағы, ма'ва-ліўс'а, лукава, ис'енашнаја, п'ерад, мас'ц", и цвітάχ, w полі, и рукі, и саракавом /Залессе/; исхада ілас", ичора, ида-ва, мнук, Wlacав" 14, wlac'ц", Wlýкава, и ц'в'ітах, мнук, ждава, м стакан і, ил'ếc'i, wa Bất ўс'а /Покаць; и школі, и нас, we' ak' ize, we' oроўна, шчора, тлас"ц", дава, мнук, ис'енашнаја, ждовал", носіц, мв'азнуц" Куклічы/; wlac'ц", wе'ак'де, шчо-ра, п'ерад, дава, ил'ева, им'асціц', wсхада іласа, и лаг" ір, мл'асу, и п'ечы /Добрынь; мкос, ичора, дава, мнук, ме' енаш-нада, Лукава, вечары, и с'н'агу, и каго, п'ерад Падасоўе/
6. У іншых гаворках Пасожжа, у прыватнасці свяцілавічскіх, слаўгарадскіх. блізкіх да тутэйшай мясцовай гаворкі, гук /w/ не адзначаўся. Адзначаны ён быў П. А. Растаргуевым. Расторгуев П. А. Говоры восточных уездов Гомельской губернии в их современном состоянии. Мн.: Изд-во Инбелкульта, 1927. C
Дадатковыя словы
b'dpма, bdpма, cfonyu, toe, v/іўкава, vlac, vlacab'іч, vlacabіч, vqdpa, vііўкава, wc'орбуна, wc'орбўна, wcорбуна, wlacц, wеак'де, wеакде, xlop, ylac, абеалютным, агў, алізуюцца, вер, верма, выступав, вёснах, гарадоўкаі, гука^/п, гукаіпі, гукаў/п, гукаўіпі, гучаннкх, елчар, зычнымi, зяўляецца, илева, илếc'i, илếci, имасціц, исенашнаја, кбн, куклічыі, л'асў, л'іп, ласу, лдзначаны, ліп, ліўса, мава, мава-ліўс'а, масц, мвазнуц, мласу, мн.изд-во, назіраецца, наступным;ычным, няўетойлівьг, нічыпер, падасоўеі, патарахв, пбл'i, печы, пзуных, пзўных, плакон, пліп, пол'i, полi, прбс'а, проса, рм'ł, рмł, рук'i, рукi, рўк'i, свяцілавічекіх, сн'агу, снагу, спалучзнні, сярздзіне, тласц, трупе, тыі^вай, тыіўвай, тўрал, удава, удави, удавй, удаву, удаеa, удбвал, удовал, уехадз, узв'а, узваліўс'а, узваліўса, укук, ул'ева, уласц, улева, умасціц, унбсіц, уносіц, унук, уп'ерад, уперад, ус'енашnaja, ус'енашнаіа, усак'iie, усакiie, усенашnaja, усенашнаіа, усхадз, учбра, учора, учс^ра, учсура, уіас'ц, уіасц, х'брма, х.ел'чар, х^л, хбрм, хбрма, хбсхар, хв'ерма, хв^л, хв^л'шар, хвбрма, хвбртач, хвбртачка, хвбсхар, хвел, хвел'чар, хвелчар, хверма, хвл'^жка, хвл'ўжка, хвлажка, хвлўжка, хворм'і, хвормі, хвур&кка, хвутл'aw, хвутлaw, хвёл'чар, хвёлчар, хвіор, хвўл, хвўл'шар, хвўлшар, хел, хел'-чар, хел'чар, хел'шар, хелчар, хелшар, херма, хлажка, хо'рма, хутл'ар, хутлар, хчур&г, хчўр&г, хьорм'i, хьормi, хіот, хіўрал, хўл'чар, хўлчар, хўтра, цв'ітах, цвітах, шкаць, шкбл, шліхавац, штрап, шукава, шўкава, і'от, іvі, іwі, іxb, іxbі, ігарадоўкаі, ігбкла, ідобрынь, ідобрыньі, ідубокі, ізалессе, ізалессеі, ікуклічыі, ілае, ілас'а, іласа, іпадасоўеі, іпокаць, іпокацьі, іпі, іт^х, ітух, іфі, іхвавац, іхві, іхі, ішкацьі, іііііадзначаецца, іўр^л, іўрул, іўрёл, іўс'a, іўсa, ўса, ўчары
13 👁