Я. Гутуруу Сяргей Антонувіч, радзіўся у тысяча дзівяцьсот дваццыць дзівятым гаду. Ды вайны акончуу шэсць класуу. Ды вай-ны ужо прынімаў учасція у рабоці. Ды вайны ў калхозі картошку акучуваў. Бацька памёр чахоткі. Начылысь выйна. Асталіся мы з братым. Ны нас лігла ніпасільныя работа. Усе землі треба було абработыць. Землі былі раздзеліныгы ны хызяйствы. Пымыгаў нам старік, наш дзед Ілля Яуменувіч, а баба Ганна. У чатыры часы ут-ра зыпрігалі кыня, пакуда жыра, дык мы работылі. Патом случыўся. пыжар, згарела наша вуліца. Абшыбка прыйзышла у дзяцей са гнём і згарела наша Слыбыда/назва вуліцы в. Шаламы/. Прішлося ішчэ сы стыріком, кромі работы, вазіць лес. 1 вот мы удваём зь дзе-дым вывізьлі хату. Па два разы на дні, паміма етый работа, што успыхаць, нада ішчэ два разы у лео ездзіць у Кабінную Гару. Так што завідуунуу, як дзеці гуляюць. Патом армія. Нада ж було ехыць служыць на Дальні Васток, пріняць клімыт другой стараны, балезней прыняць. І чатырі гад-кі арміі. Слава богу, што цяперіціцька біларусы будуць служыць у Біларусі, дома. Да чатыры годы арміі. За харошую службу хаце лі с первыга года, агледзелі, што спасобны, хацелі пыслаць ву-чыша. Ні прыпусцілі, таму што быў пад акупацыюй, акызаўся, стау бракозы. Вот такім пуцём закончыў службу і дамоў. Ну а до-ма было... Пашпырта нет і абратна у калхоз. І пакуля пашпырт бы-ло заработыць, то німа якея мукі трэба було прыняць... Да вот січас з вадой. Вот біда Чарнобыльская. Усё гывырят нам, што многа помышчы аказываюць. А факцічэскі вады у нас чыр-таи папіць ня можна, а мы у кынтралі руемуй зоні. Калонкі нам ня бль. Лічна калонкі мы зы свае дзеньгі хацелі, каб прабілі не трубу, но насло свой купіў. Дайця, пумагіця калец. Ніхто, нічога. Пет каму кыпаць і нет малыны. Лі Арцёмуўўны Пуўлючон-куу калодзіх сталі строїць, нямножка здзелылі, а тады закінулі. Тамі сен дзесіць раз хадзілі у сільсавет. А ета прописьць /ка-годзіслая яма/, там за й скот ходзіць, усё. Вымушыны былі закы-поль. У нас і школи без вады. Калодзім Гаўрільчыкуў знсаріуся. Сталі ездзіць гады з бітоным. Ну, канешня, начальства возілі садига дома харомыя калонкі і асхвальтувыя дарожкі к сабе. Ета з залилі длі сябе, а пры людзей /махнуу укой/... Каждый, падабарии сісцема праходзя, каждый абішчайіт, што калонкі і орогі з зелкить, і андыпразод 1 калонкі. Как кончылісь выби