Гавораць чарнобыльцы (1994). А. А. Крывіцкі

ГАВОРКІ ВШЛАМЫ - СЛАЎГАРДДСКАГА РАЁЙА ДАВЛ,» 592/ Рыскажу табе, пван, як мы у бежынцы хадз'ілЬ Усё,чяк було. Атступау кеміц улсо* На Проні, за прояным местом бой быу* Нашы діряз брод, кыла Красныя Слабады хацелі йрырзаць хронт, " каб у Чыстуй Лужы /y балоці/ сыйдзініцца з пырцізанымі. Hiуда лося йі пырцізаным адцюліцька ныжадь, каб прырвацца кы сваім, а нашым з~за Проні, таго што немца дыгналі ды Оыка i Проні, а тыл застауся далёка. Ой, яй-жа богу, каб тады рванулі f то н.е~ міц удёк бы ясаж за'Нядро i стодькі б людзей и i пы лят * зы Прапойськ, а тады i зы Дынепыр* Як стау неміц хронтым пи Сажу, тады ёа узяуся зы пырцізануу i зы ліодзей, якея думылі, што хроит праскоча i усе вериуцда дамоу. Пещуу наехыла у Шыламы шога. Ста i дзелыць мост тэй што спалілі ішрцізаны у нас ны Щшчагщы* Спалі мы у з iшшнцы, што якую выкыпылі ны гародзі пад ліпуй. I ЛІ.ЯШШі. Пра бой пыт Краснуй Слыбадой рыскажу. Бой ішоу уею яоч, быу сінцябырь ці што# Мы выйдзім зь эімляакі, то заріва там i бой ідзець. Маділісябогу, каб нашым пумаглося, Сціх бой i ны заутріга пы Шляху з Праноську вялі наших сылдацікуу у серых, шынільках, худзенькіх. А немцы ж тут пырксхармлітыд* У наж:ка ні кароу, нічога ні було, усё паелі. Вой мы аряшылі пайціць у лес» Па горых у Шылымах пемгш лынырысстууяуулі&і пулямёты, каб глядзець за усім. Некытырыя нашы у кустох тутыцька хувалісг думылх што скора будзя. Наши тата i дзядзька, як ішлі на хронт, то прікЛылі тут хувадца, шгПккууддыы няйціць i ня веріць немцым. У сваёй мэснысці — вы паны, вы усё тут знаДідідп Мы аряшыліся пбикідь у лес* Нашы 'суседзі,ужо пыкыпалі бліндажы у лесі, жылі тамыка. Мы пашлі з іцтумыкамі f бабі Дуні /у канцк вуліцы/ i пы вызярішчу пашлі у кусты на Пажозі/ рэчачка, левы прыток Пяшчапкі/, А немцы ны таре ездзюцъ* Мясцовыя жыхары, каб выказадь свае эмадыян'альиыя а, дос i п н, расдягваюць вы/лаулеине слова: "У паж жа ni кароу, нлН-Паччогглз ні було, усё пайеллі", "У часы зыпрігаяі кыня, никуда жыря, дык мы рабботылі