Дыялектны слоўнік Брэстчыны (1989). М. М. Аляхновіч

КАВАРОТКА ж. Прылада для сукання напрадзеных нітак. Змаж каваротку, а то засну пад гэты скрып. Гошчава Івац. КАВГНУТЫ, КАЎКНУЦІ зак. 1. Праглынуць вялікі кусок. Кавгнув всэ за рас. СварЫнь Драг. 2. перан. Знікнуць, раптоўна прапасці. Куды дзеліс вілкі, шо нэ могу найці ў хлеве, каўкнулі недэ сэрэд белого дня. Шылін Бяроз. КАВДУН, КОЎДУН м. 1. Жывот (у жывёлы). В твэі коровы повный кавдун. Гершоны Брэсц. 2. Страўнік. Іды на рынку i помый кавдун. Мікалаева Кам. Коўдун вэлікій, добрый сальцісон будэ. Шылін Бяроз. КАВДУЧОК м. Посуд, выдаўолены з тоўстага кавалка дрэва. В кавдучок ссыпаютъ у нас муку. Арэхава Малар. КАВЁНЯ, КОВЁНЯ ж. 1. Чапяла. У нора прыйшоў бацько п'яны, a маці за кавеню ды за ім. Ох, дзе i п'янка дзелася. Люсіна Ганц. Дзядзько зрабіў гаспадыні новую кавяню, каб справно вымала ныгуны. Баравікі Лун. Памянш. к а в ё н ь к а. Узяла кавеньку i выняла ныгуна. Мікашэвічы Лун. 2. Качарга. Ковенею Ьыгрэбаюць попел. Цераблічы Стол. КАВІЛА ж. Мыліца. Посьлі ранення Міця c кавілой хадзіў. Слабажаны Бар. КАВКАТЫ, КАЎКАц і незак. Глытаць, піць вялікімі порцыямі. Він кавкав воду колё колодяза. Гнеўчыцы Іван. Хопіт каўкаці воду холодну, то ж ты нэдаўно ўжэ валялас з горлом. Пясчанка Бяроз. КАВЭНЬЧЫЦЬ, КАВЭНЧЫЦІ незак. 1. Мучыць, душыць. Брат ужэ дзве гадзіны кавэньныў ката. Maлеч Бяроз. 2. Надакучліва прасіць, енчыць. Хопіт кавэнныці, надоеў ужэ. Шылін Бяроз. КАГАЛ м. 1. Трупа людзей, кампанія. Цэлы кагал пошоў до дэўнат пэшнанскіх на вэноркі. Пясчанка Бяроз. / ного той кагал гурланыт, можна тэшый гувурэты. Ліпна Кам. 2. Род, радня. Твой вялікі кагал, a маіх сваякоў нема. Альхоўцы Лях. 3. Мясціна (звычайна цэнтр вёскі), дзе ў вольны час збіраюцца людзі. На кагал усе побеглі. Св. Воля Івац. КАГАЛАМ, КАГАЛОМ прысл. Сумесна, разам. Гэть соткы концовыі ўсім кагалом садять. Гальцы Стол. Кагалом усэ робіці лёхнэй. Шылін Бяроз. КАГАН м. Палка, якой дастаюць ваду з калодзежа. Каган оборвався i выдро впало. Літоўск Драг. КАГДЗЁ, КАДЗЁ, КАЗЬДЗЁ прысл. Толькі што, ня