I вот патрохо так i навучылася. Трохо ўмею пісаць па-рускі, але вочы мае ўжэ не хочуць бачыць — старая ўжэ. Г. Я. С іліц кая, 1900 г. н., в. Л у г а в а я Б а р а н а в іц к а г а ра ён а Некалі у Вялікуй Лотві быў добры пячнік. Я запрасіў гэтага пячніка зрабіць мне печ. Прышоў Рыгор, пачаў рабіць. Зрабіў да коміна, a пасьля i комін пачаў выводзіць. Але бачыць Рыгор, што класьці цэглу то ён кладзе, a комін ні расьце. Стаў Рыгор крычаць у комін: «Спасайся, хто жывы у хаці!» Толькі у с ь п е ў ён крыкнуць, як печ рухнула. Вот вам i хвалёны пячнік. С. C. П іваш, 1916 г. н., в. Ф е д зю к і Л я х а в іц к а г а ра ё н а
1 👁