Дыялектны слоўнік Брэстчыны (1989). М. М. Аляхновіч

 ◀  / 297  ▶ 
СОЎГАЛО н. экспр. Валацуга. Соўгаеца гэтэ соўгало, оно мэшае. Шылін Бяроз. СОЎЯК м. Падасінавік. Вырос хороши соўяк, а там шчэ. Чарабасава Лун. СОХА ж. устар. 1. Саха. Сохою вжэ ныхто ни орэ. Шэбрын Брэсц. 2. Зямельны надзел. Дві сохи — то був рыз. Ляхавічы Драг. СОШНЫК м. Жалезная частка сахі. На тую соху набиты сошник кований. Радзеж Малар. СОЮЗКА ж. Рант у абутку. Чоботы трэба обсоюзыты союзкою. Шэбрын Брэсц. СПАЙНЯТЫ зак. Злавіць. Вэн мане не спайняў. Велута Лун. ' СПАЛАХТІТЫ зак. 1. Згарэць. Дрова всі спалахтілы, а груба лэдь тэпла. Хабовічы Кобр. 2. перан. Закахацца. Спалахтів хлопэць, будэ жэнытыся. Павіцце Кобр. СПАЛЕНКА ж. Арэх з чорнай мякаццю ў сярэдзіне. Много спаленок на орэшыне. Бастынь Лун. СПАМАГАЦЬ незак. Дапамагаць. Мату ля спамагае, шчэ до того родзіна добрая. Мокрае Пруж. СПАРАЗАТЫ зак. Модна i нечакана ўдарыць. Як спаражу его, то будэ сыдіты дома. Матыкалы Брэсц. 1дэ, бо зара спаражу. Брашэвічы Драг. ОПАСНЫЙ прим. 1. Тоўсты. Опасный мужик в тэбэ. Корчыцы Кобр. 2. Непераборлівы ў ежы. Опасна свіня гэта наша, добрэк шо купілі тогды, нэ прогадалі, добра до еды, спокойна. Шылін Бяроз. СПЁРШКУ приел. Спачатку. Спершку пайду ў школу, а потым дадому. Востраў Ганц. СШВКА ж. Прамакатка. У тэбэ кітрадь бэз співкэ. Радастава Драг. СПОГОНЛЫВЫЙ, СПОГОНЧЫВЫЙ прим. Злапамятны. Сусід такый спогонлывый, гляди, оддячить. Рухча Стол. Тобі некалі выкажэ, спогоныть, вэн спогончивый. Бастынь Лун. СПОДНЕ н. Бялізна. Надзень сподне, бо холодно на дварэ. Мікашэвічы Лун. Помэняй сподне, можэ ночаваці дэ придэца. Шылін Бяроз. СПОДОВ'Е н. Ніжні слой сена, саломы ў стагу, скірдзе. С подов'е навить ни згнило, бо добрэ пудложылы. Хаціслаў Малар. СПОМБІЛОК м. Памылка. Г это був спомилок его. Бастынь Лун
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

подове, сподове
16 👁
 ◀  / 297  ▶