Дыялектны слоўнік Брэстчыны (1989). М. М. Аляхновіч

 ◀  / 297  ▶ 
добрэ' спаты. Моталь Іван. Ужэ давно ныхто ны спыть в нашой хаты на соломняныках. Семяховічы Пін. СОЛОНЦЫ мн. Гл. салёнікі. Гаречы солонцыўстоелы на столі. Ляхавічы Драг. Повный саган солонцу в наварила. Ботава Пін. Солонцэ з росолом будэтэ есты? Валішча Пін. Поздымай солонцы да стовчы товканыцю. Шэбрын Брэсц. СОЛОПЭЙ м. зневаж. Салапяка. Хлопэц добрі, алэ солопэй, рота нэ закрывав. Махро Іван. Роззяваты человек, чы солопэй. Шылін Бяроз. СОЛЯНКА ж. 1. Сальніца. Солянка поўная солі. Велута Лун. 2. Вараная пасоленая бульба. Наша солянка сцачная. Дабучын Пруж. СОМЫЧ м Бэлька. Вон сховав грошы за сомыч. ооркі Пін. СОНОШНІК м. Сланечнік. У нас усе сеюць соношнікі. В. Малешава Сто л. _, СОНЧЫК м. Трава сон. Недалекоіод нашого сила ростут сончыкі. Лінова Пруж. ў — СОНЧЫКБІ мн. Насенне сланечніка. Насуши на зиму сончы&ув. Ботава Пін. V. СОНЮГА ж. пагард. Соня. Тыпэр шосъ i сонюга рано встала, чуть тылъко свытаты стало. Ляхавічы Драг, _ СОН'ЯНЬКО н. ласк. Сонейка. Сонянько свеціць. Плехава Івац. СОПКАТЫ незак. Папіхаць кім-н. Ты ім бульш ны будыш сопкаты. Радзеж Малар. СОПОНУТЫ зак. 1. Кінуцца. Сопонулы всі до хлопця, а він лэдъво дыхае. Кустын Брэсц. 2. Нечакана таўкануць, шмыгнуць. Як сопонэ пуд ноги хлопчик, то язлякався. Сварынь Драг. СОПУХА ж. Сажа. Тра чыстыты комына, бо ужэ богато сопухы. Жоўкіна Пін. СОПЭЛЬ I м. Ерш. У гэтом мэсці одни сопле ловаюцца. Валішча Пін. СОПЭЛЬ II м. Шуфля. Трэба было взяты сопля, ім ліпш накыдаты пысок. Бабровічы Івац. СОРОВЯТКА ж. Сыроватка. Соровятку вэлыла в вэдро. Арэхава Малар. СОС м. Шаша. На сосу стояла машина. Ляхаўцы Малар. СОСУНЬКА ж. Мытнік. Пушла полоты какарузу, а там одна сосунька. Макраны Малар
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

солонцы^стоелы, сопонўты
14 👁
 ◀  / 297  ▶