Дыялектны слоўнік Брэстчыны (1989). М. М. Аляхновіч

 ◀  / 297  ▶ 
Сушытніца Малар. 2. Невялікі кавалак чаго-н. Вона одрізала скібку сала. Дзятлавічы Лун. СКІГЛІЦІ, СКУГОЛІЦІ, СКУГОЛЫТЫ незак. Скуголіць, плакаць уголас. Шо ты скігліш под ухом? Шылін Бяроз. Скуголіт вечно бэз прычыны. Пясчанка Бяроз. Хватить тобі скуголыты, вжэ надоіло слухаты. Рылавічы Іван. СКІНУТЫ зак. Заўчасна нарадзіць. Корова скінула тэля. Гершоны Брэсц. CKIPTA, СКЫРТА ж. Сцірта. Скірта поставляна коло дороги. Матыкалы Брэсц. Як вона довга, то скырта, а кругла — то стожок. Макраны Малар. СКІРТОВАТЫ незак. Складваць у сцірту. У клуні жито складають у сторону, на поли скіртують. Адрыжын Іван. СКЛАД м. Баразна. Пэрша борозна на полі, коли садять картопли, то склад. Шэбрын Брэсц. Доробыли, осталося зровняты склада. Гершоны Брэсц. СКЛАДУЖБІНА ж. Пакосы, якія кладуцца адзін на другі. Складужына получаецца, гды ў одну i другу сторону косяць. Рубель Стол. СКЛЕП м. Магазін. Була в склепы, там е тюль. Сулічава Драг. У склеп прывызлы пэркаль. Туляцічы Іван. СКЛУМАЧЫТЫ зак. Скамячыць. Нашто склумачыла плацце? Сварынь Драг. СКЛЭБКА ж. Скобля. Склэбку гострыу цэлы дзень. Бастынь Лун. СКЛЮНДРА м. i ж. 1. Скупы чалавек. У гэтыі склюндры i воды холодныі ни возьмэш, пошкодуе. Карсынь Іван. 2. Пляткар, пляткарка. Склюндры ни знаіш: з тобою говорить, а одвэрныця, тыбэ обговорить. Карсынь Іван. СКЛЮТ м. 1. Склюд. Трэба обтысаты, а в нас ныма склюта. Дастоева Іван. 2. перан. Худы, прыгоролены чалавек. / стаў жа такі, склют i ўсё, а харошы быу. Паланэчка Бар. СКМЭТЫТЫ зак. Скеміць, сцяміць. Bci ростіралысь, а той одразу скмэтыв, розмову пэрэвів у другі бік. Сварынь Драг. Пупав я в гэткое пулужэніе, алэ скмэтыв, шчо рубэтэ. Дзівін Кобр. СКОБЛЫТЫ незак. Чысціць. Трэба вжэ на вэчэру скоблыты картоплі. Пажэжын Малар. СКОВОРЩНЫК, СКОВОРОДНЫК м. 1. Праснак. Зарэ спеку сковорідныка. Велута Лун. Сковородник сма
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

прыгорблены, складўжбіна
14 👁
 ◀  / 297  ▶