Дыялектны слоўнік Брэстчыны (1989). М. М. Аляхновіч

 ◀  / 297  ▶ 
такая позорная дівчына, а шчаслывая. Азяты Жабін. Які касцюм у цебе пазорны! Таўцвілы Пруж. ПОЗЮНЬКЫ мн. Гл. позёмкі. У лісы поспілы позюнькы. Сулічава Драг. ПОІЛКА ж. Невялікае вядзерца, з якога пояць малых цялят, у паілку таксама збіраюць ягады. Набрали дві поілкы i вісім брачок. Радзеж Малар. ПОКАЛЕНЫ прым. Брудны. Твуй пінжак покалены. Рамель Стол. ПОКІДАНЕЦ, ПОКЫДАНЭЦЬ, ПОКІДЭНЕЦ м. Пакінуты муж. Пошла замуж за покіданца. Азярніца Лун. До нас подсэлывся новый сосід — покыданэць. Сакалоўка Пін. Вон покідэнец. Бастынь Лун. ПОКІДАНКА, ПУКІДАНКА, ПОКІДЭНКА ж. Пакінутая жонка. До мэі сосідкы прыіхала ў госты дочкапокіданка з дытыною. Сычэва Іван. Пуйды пусватайся ду тэі пукіданкі. Доўонева Кам. Вона покідэнка. Бастынь Лун. ПОКОВБАЧЫТЫСЯ зак. Пакрывіцца. Хата и старая, ужэ поковбачылася. Пескі Бяроз. ПОКОВЧАТЫ зак. Запэцкаць, памяць. Можэ б i сіла, да боіцца — сподныцу поковчае. Каўбы Пін. ПОКОПЫШЧЭ, ПОКОПІШЧЭ н. Поле, з якога выкапалі бульбу. Пустэе покопышчэ зосталосо, як покопалі бульбу. 1арадная Стол. ПОКРЫШКА ж. Пакрывала. На лужку лэжалы хорошые покрышкі. Радчыцк Стол. ПОКУМЫТЫСЯ зак. Стаць кумамі. Вона з ім покумылася. Хмелева Жабін. ПОКУТЬ ж. Чырвоны кут у хаце. Молодых на высіллі садять на покуті. Смольнікі Іван. Постав кутю на покуті. Пескі Бяроз. ПОКУТТЕ н. Тое ж. На вэсіллі старша сваха сэдыть на покутті. Гальцы Стол. ПОЛАДЫТЫ зак. Адрамантаваць. Гэты чоботы трэда було поладыты. Ляхавічы Драг. ПОЛА ж. Крысо. У гэтому пінжаковы була порвана пола. Ляхавічы Драг. ПОЛАП, ПОлАп м. Гл. пакот 3. Батько красыв пдлапа. Дубіца Брэсц. Пдлап був пугнывшій i прувалывся. Ваўкаставец Кам. Полап пудбэтый дыктыю. Арэхава Малар. ПОЛАТАВШЫСЯ у знач. пабочн. Магчыма. Пола-* тавшыся, абыйдымося самы. Сулічава Драг
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

доўбнева
25 👁
 ◀  / 297  ▶