Дыялектны слоўнік Брэстчыны (1989). М. М. Аляхновіч

 ◀  / 297  ▶ 
Ніжні вянок зруба. Пудрубы мажуть смолою, тому шчо нападае грьіб. Лагішын Пін. ПОДСВЫНЯК м. Падсвінак. Подсвыняк у город заліз. Гершоны Брэсц. ПОДСТАРОСТА, ПУДСТАРОСТА m. Чалавек, які памагае свату на вяселлі. Подстароста вжэ коровай трэбуе. Сакалоўка Пін. А хто ў вас пудстардста? Парахонск Пін. ПОДСТЫРЫТЫ зак. экспр. Падгаварыць. Алэ хтото тыбэ так подстырыў, шоб ты такую пакость зробыў? Сычэва Іван. ПОДХВАТКА ж. Сачок пад рыбу. Трэба іты позычыты в сусіда подхватку. Чарнаўцы Брэсц. ПОДЬІВЛЕ н. Дзівоснае здарэнне, дзіва. Такэ страшнэ подывле було; зараз ныма такого подывля — дывуютьця люды, шо случай такый получывся. Радзеж Maлар. ПОДЫВЬІТЫСЯ зак. Паглядзець. Подывыся зымою в окноy то одын сніг лыжыть на полы. Галоўчыцы Драг. ПОД'ЮНДЫТЫ зак. экспр. Пад'юдзіць, падбухторыць. Гэто ты ёго под'юндыла, шчо він такый злый. Камень Кобр. ПОЖАРКА ж. Трэшчына на лёдзе. Дітэ на людовэ зрубэлэ пожарку. Гаравіца Драг. ПОЖБУРЫТЫ зак. экспр. Кінуць. Я подняў ломаку i пожбурыў у собаку. В. Малешава Стол. ПОЖНЯ, ПІЖНЯ, ПУЖНЯ ж. 1. Поле, з якога сабрана збожжа. 1ды на піжню, суломы назбырай. Плоска Брэсц. Пушоў товар по пужні. Рубель Стол. 2. Іржышча. Пожня высокая, можнашнакосіці. Азярніца Лун. Трэба пужні накосіць, корове подослаць. Велута Лун. ПОЗАВОРСЫ прысл. Па шчыкалатку. А воды тут — позаборсы. Каўбы Пін. ПОЗАВТРІ прысл. Паслязаўтра. Позавтрі до мэнэ прыйдуть хлопцы з Молодова. Дастоева Іван. ПОЗАГУНІІІЧЫНА ж. Падзел зямлі на загоны. Загун вашый i нашый, то позагуншчына. Відзібар Стол. ПОЗЕМКІ мн. Суніцы. Мы ходылы за позёмкамы. Шэбрын Брэсц. ПОЗОЛЩЬ зак. Пажлукціць бялізну. Каце, прынесі жлукто, бо трэба плацце позоліць. Дзятлавічы Лун. Матко, давай унясом жлукто, позолю плацце наноч. Купаўцы Лун. ПОЗОРНЫЙ, ПАЗОРНЫ прым. Прыгожы, відны. Нэ
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

падюдзіць, подюндыла, подюндыты, пожбўрыты, позагўнііічына, пўжня
31 👁
 ◀  / 297  ▶