Дыялектны слоўнік Брэстчыны (1989). М. М. Аляхновіч

 ◀  / 297  ▶ 
зічы Лун. Кухор завжды був на замку. Вулька Дастоеўская Іван. КУЦАЙЧЫК м. Абломак нажа. Картоплі добрэ обыраты куцайчыком. M. Шчытнікі Брэсц. КУЦІ н. Парасё. Я купіла собе беленькое куці. Альгомель Стол. КУЧА ж. Валасы. У мое дочкі гэтака хороша куча на голове. Чарабасава Лун. КУЧКА ж. 1. Падпечак. Куры ужэ наілыся, зыжыны іх у кучку. Гальцы Стол. Гэто шчы у вас куры пуд кучкою сэдять? Радчыцк Стол. 2. Ямка пад прыпечкам, дзе ставяць гаршкі. Збанок стоіт в кучцы. Макраны Малар. 3. Паглыбленне у печы, дзе кладуць лучыну. Во, лучины наколов, набыры i занысы у кучку, хай пудсыхае. Судзілавічы Бяроз. Положэтэ курячку в кучку. Дзмітравічы Кам. 4. Адгароджаны вугал у хляве. Удгурудэ кучку в хліві увычкам. Мікалаева Кам. ► КЫБКА, КЭБКА ж. Гл. кубачка. Згорны попел у кыбку. Адрыжын Іван. Жар в кэбку грэбі. Азарычы Пін. КЫСЛЬ ж. Кісліна. Бочка кыслю оддае. Сварынь Драг. КЫСЛЕХА ж. Кіслае малако. На стіл поставылы істы кыслёху. Яміца Малар. КЬІТАЙКА ж. Істужка. Маты уплыла у косы дочцы кытайку. Залессе Кобр. КЫШ-А-КЫШ! Вокліч, якім адганяюць курэй. Кыша-кыш одсіля. Кустын Брэсц. КЭДЫСЬ, КЭДЮСЬ прысл. Калісь. Тут кэдысь рус вэлыкі дуб. Боркі Пін. От кэдюсь було — натягаесса за цілый дэнь, то спыш як убытый, на улыцу нэ потягнэ. Каўбы Пін. КЁДЭШНІ прым. Колішні. Кедэшне вэселле было лепшэ, а зарэ праўят абы, i спуваці нэ умеют, оно едзят. Шылін Бяроз.. КЭЙ прыназ. Гл. кай. Кэй хаты зобралоса много людзей. Св. Воля Івац. КЭСТКА ж. Кадык. В мэнэ пуд горлом вэлыка кэстка. Азарычы Пін. КЭЦА м. i ж. іран. Няўмека, маруда. От кэца, наварэла, шо чоловік ны зможэ істэ, ек поросетам. Ласінцы Драг. Кэца, а нэ мужык у хаці, горэ на мою голову. Пясчанка Бяроз. КЭЧКА ж. Завязка. Треба прышэтэ кэчку до фартуха. Закозель Драг
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

кўці
19 👁
 ◀  / 297  ▶