Скарбы народнай мовы. З лексічнай спадчыны насельнікаў Гродзенскага раёну (1993). Частка 1. А. П. Цыхун

Круглікі. ( Паўслухацца зак.Паслухаць, слухаць некаторы час.Пайдзі там паўслухайса, што мужчыны кажуць, можа заўтро касіць пойдуць. Сухая Даліна. Паўстыдацца зак. Пасаромецца. Што ты робіш? Чалавека чужого паўстыдаўсо п. Ферма. Паўтарака м. Пра таго, хто любіць паўтараць тое самае. ён - паўтарака, пляце адно па некалькі рас, слухаць абрыдло. Карозічы., Паўтароўка ж. Паўтарачны воз. Ваз? - паўтароўкі былі тульні ў маёнтках, у мужыкоў ні было, i такім возам ні было чаго вазіць. Рагачы.ў Паўучастак м. Старая мера зямельнага надзелу, роўная 6 га. На паўучастку ашчэ можно было жыць, трымаць каня i карову, ні тол, што на шастаку. Дзекалавічы. Паўхацеч ж. Месца на сенажаці, парытае кратовінамі. На балоц) адна паўхацеч, німа як касіць. Круглікі. Паўхір м. Пухір. Глянь, на руцэ некі паўхір выскачыў, I сам ні ведаю ад чаго. Адэльск. Паўшубак м Паўкажушак. Ашчэ ў міне i ціпер яаўшубак есьць, лкхаладно, т а надзяваю,хаджу. Лугавая. Пахадни прым. Спраўны. Чалавек ён пахадны, ён усюды дойдзя, сваго даб'ецца. Азёры. Пахаднгі ж. Дэталь у калаўроце, на лкую настулаюць нагой I прыводзяць у рух вллікае кола. Як калаўродак добры I ход мая лёхкі, та па/адню лад нагой I н1 чуяш. Бакуны. Пахрасціцца зак. ПрарасцІ, пусціць расткі. У склеп) цяпло, глядз), як бульба пахрасцІласачПадлабенне. Пацеркі мн. Пацёрка ж ПацеркІ, пацерка; карал). У нас н1 было моды насіць пацёркі, а ў другіх вёсках насілі. Малая Жорнаўка. Пацюпаць зак. ПаволІ лайсці, пакрочыць. Вы, дзеткі, ашчэ сабе паслдзеця, а я ўжэ пацюпаю дахаты. КульбаЮ. Пачасы мн. ПачаскІ, адыходы пры часанн) лёну. Я таксамо прала пачасы, як мяхкія, та I добро было прасьці. Забагонікі. Пачтар I (паштар) м. Паштальён. ІдэІ жывей, пачтар, мусі, пэнсію нясе табе. Грандзічы. Ля, паштар пісьмо табе прынёс, мусі, ад Геніка? КаленікІ. Пачыкілдаваць зак. Пайсці пакульгваючы. ГлядзІ, Іван твой i зноў недзе,пачыкілдаваў. Кунцаўшчына. Пашкарэндзіць зак. Пашкодзіць. I сама ні ведаю, што мне пёшкарэндзіло, жвот баліць, ні перастае. Малахавічы Пашкуда м., ж. Паскуда. Дзе трэбо, дзе ні трэбо, усюды гэта пашкудаўулезя, усюды яго поўнс. Дарашэвічы. Пашугаць зак. Пакалыхаць. На пашугай трсшкі дзіця, а то плача. Кунцаўшчына