маго гаспадара клешні ў нагавіцах заўсёды апцёпканы, ходзіць, як мокра курыца. Свіслач. Абцінгі (апцэнгі) мн. Абцугі. Кап цвік дастаць, трэбо мець апцэнгі, пальцам ні дастаняш. Рацічы. Абцясаць (апцясаць) зак. Абчасаць, абсклюдаваць. Склютам абцясаць сцену жывей было, як апілаваць. Дзекалавічы. Абшарпанец (апшарпаняц). Абадранец, Дрэнна апрануты чалавек. Гэ, некі апшарпаняц да Гэлі ў сваты прыехаў. Адэльск. Ці будзень, ці свято - заўсёды апшарпанцам ходзіць. Квасоўка. Абш£стаць (апшастаць) зак. экспр. Абрэзаць зусім, дашчэнту Ты што гэто каўню хвост апшастаў, адна макаўка засталаса? Абштарцаваць зак. Даць прачуханкі, аблаяць. Стась яго як апштарцаваў, та век бу'дзя помніць.Верхнія Пагараны. Абзрда (i абэрджа, абэржа, абэржня) экспр. Недарэчны будынак вялікіх памераў. Выставіў хату, як абэрду, а жыць у ёй німа каму. Загорцы. 2. перан. Пра што-небудзь вялікіх памераў. Узяў жонку, як абэрджу, у хату ні ўлезя. Стральцы. Ці гэта адрына патрэбна на такую гаспадарку? Што Антось будзя ў гэту абэржу класці? Сдіслач. Авадзен м. Авадзень. Кароў дзісь ні выганялі - авадзён ні дае жыць. Малая Жорнаўка. Авацавіць незак. Пладаносіць (пра садовыл дрэвы). Яблыні павырасталі, a ні авацуюць, цвету аж усыпано, a яблыкаў німа. КруглІкІ. Агер м. Aep. Як на агеры хлеп спячэш, то натто скарынка пахла. Свіслач. Некалі с сачком патопчасса ў агеры i шчупакоў наловіш. ВерцялІшкІ. Аглідк) мн. Аладкі. Помню, маці напячэ агладак з рошчыны, кіславатыяўтакія, I мы ямо. Белева. Агллндэіны мн. Агледзіны. Паедзямо ў агляндзіны, хай пакажа, што мая. Клінчаны. Агроднік м. Садоўнік у панскім маёнтку. Да вайны у Свіслачы быў добры агроднік. Як пойдзямо абіраць лолыкі, то ён да нас лёстачкамі, ніяк ні называў, тулькі „Мая душэчка", a потым як скажа брыткае слова, то хоць вушы затыкай. Свіслач. Адбівацца незак Адрыгацца. Наеўсо замного, цэлы дзень адбіваяцца, ні добро неяк. ЛэйгаболІ. Адбіцца зак. Пакрыцца (пра кабылу). Кабыла адбіласа, ні патрабуя, да жарабца ні павяду. Кунцаўшчына. АдбГць зак. Размеціць шнурам, нацёртым галавешкай ці крэйдай перад распілоўкай бервлна. АдбГяна ж. Звычай у час танцаў: хлопец ладыходзіць да пары танцораў, пляскае ў ўалоні, кажучы „Адбіяна"; танцор павінен быў затрымацца i аддаць сваю партнёрку, а сам выйсці з кола (быў пашыраны да 1939 год# i з'яўляўся прычынай для абразы i
Дадатковыя словы
зяўляўся, ка^ню, кіславатыя^такія, лблыкі
5 👁