Беларускае дыялектнае слова (1975). Л. Ф. Шаталава

 ◀  / 210  ▶ 
чатырохвугольнае палена, якое кладзецца ўпоперак саней для перевози доўгага бярвення. Зьдзелаў дубовую лісіцу на сані, паеду на рум бярвення вазіць. Філіпова В.-Дзв. Палажы ны сані лісіцу i паедзім броўны вазіць, а бес лісіцы сані пылымаюцца. Сяляўшчына Рас. 3. Кіёк, адзін канец якога ўсаджан у дзірку навоя i не дае мавою круціцца. Адпусці лісіцу ў заднім навоі. Моханава В.-Дзв. 4. Клінападобны папярочны драўляны брусок для змацоўвання дзвярных дошак. Вазьмі лісіцу i зажмі дошкі дзьвярныя. Сяляўшчына Рас. ЛІСЦГНКА ж. Ліст капусты. Лилалііла зялёную лісьцінку ат кычына капусты. Моханава В.-Дзв. ЛІТЭ'РКА ж. Драўлчнае кольца, якім замацоўваюць шпульку на рагатцы ў калаўроце. Вазьмі каршун, надзень на каршун шпульку i закруці літэркай. Мнюхі Міёр. На літэрку i шпулю ныдзіваюць шнуркі. Якубова Рас. ЛІШ А'ЦЬ (ліша'ть) незак. Кастрыраваць, пакладаць. Трэбо позваті вэнгэра, хай лішает кнура. Азарычы Пін. ЛГШ ТВА ж. Папярочная жэрдка ў плоде. У плоці да слупа прыбіваяцца ліштва, а да ліштвы прыбіваюць тын. Навасёлкі Свісл. ЛОБ (лоп) м. Франтов. Лоб з оконычком у хаты. Ужэ поставылі лоба в хаты. Горек Бяроз. Дошкамі забіў у концы хаты лоп. Моханава В.-Дзв. Л О ТВІСК А (льРгвіско) н. Логава. Боек ходіть на добычу, вовчыца сідіть у лыгвіску. Бастынь Лун. ЛО'Ж КА (ло'шка) ж. Дошчачка з дзірачкамі, якая прыстасоўваецца пры снаванні, каб ніткі асновы лажыліся роўна, не блыталіся i не рэзалі руку. У лошцы ёсць дзьве дзірачкі, у гэты дзірачкі ўводзюцца дзьве ніткі, i снуюць кроены. Касталомава В.-Дзв. ЛО'КАЦЬ (ло'кыть) м. Мера даўжыні (прыблізна 0,5 м). Локыть — мера ў дліну: пыворшы'на. Бастынь Лун. ЛО'КЕЦЬ м. Локаць. Баліць локець, сільно забіла а б дзьверы. Тульгавічы Хойп. ЛО'МАЦЬ м. Вя.лікі кавалак хлеба. Уго, які балыиы ломаць адлымаў хлеба, ці ты яго з'ясі? Вадва В.-Дзв. ЛО'ПАТ м. Дошчачка з дзірачкай, куды памяшчаецца верхні канец млёна. Млён устаўляюць у жураўку, а другі канец млёна ўстаўляюць у лопат, які прымацаван да сцяны. Навасёлкі Свісл. ЛО'ПАТКА (ло'потка) ж. Пахрустванне ў суставах нагі. Ідэ баба, а в нозе лопотка лопоет. Лопотку увогнала. Горек Бяроз. ЛО'ПАУКА ж. Няроўнасці на палатне касы. Біў касу i набіў лопаўку. Даўгабор'е Рас. Адбіваў-адбіваў касу i зрабіў лопаўку ij касе. Булыніна Рас. ЛУ'БІНІСКА (лу'бініско) н. Поле, дзе рос лубін. По лубініску посею жыто. Бастынь Лун. ЛУ'БКА (лу'пка) ж. Сявенька. Лубку плелі з коры ліпы, насыпалі ў лубку жыта i сеелі. Бастынь Лун. Лупку плялі с саломы i перапліталі лазой. 3 лупкі сеілі жыта, авёс, ячмень. Моханава В.-Дзв. ЛУБО'К м. 1. Жалабок, які ўстаўляецца ў прасвідраваную ў бярозе дзірку для сцёку соку. Засек бярозку i ўставіў лубок, кап сок цёк у вядро. Вароніна Рас. 2. Прылада для катания яец на вялікдзень. Моханава В.-Дзв
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

даўгаборе, зясі, лйлалііла, лож, лопатка, лопаука, лошка, лубка, лубініска, лубініско, лупка, лішать, пыворшына
7 👁
 ◀  / 210  ▶