Беларускае дыялектнае слова (1975). Л. Ф. Шаталава

КАЛАЦГЦЬ (колоты'ты) незак. Рашчыняць цеста на бліны. Купила вэртяшку, к об було у чым колотыты огладкы. Горек Бяроз. КАЛАЧЬГ мн. Каташкі. На бярозі, якая семяніца, растуць каланы, як каланы паспгюць, з іх сыплецца насеня. Навасёлкі Свісл. КАЛАШЫНА' (кылышына') ж. Палова нітоў — увесь верхні ці ніжні рад петляў. На дошнаццы дзелаю адну кылышыну. Гэту кылышыну перадзяю на кіёк. Гэта палавіна ніта i ёсць кылышына. Ваўкавічы Тал. КАЛДУ'НКА ж. Вядзьмарка. Стайкі Барыс. КАЛДУНКІ' мн. Адходы пры прадзенні кудзелі. Плахі кужаль, многа калдункоў, іх нада выдзіраць. Жукі Кар. КАЛДУ'ХА ж. Toe, што i калдунка. Шкураты Браг. КАЛЕ'ЙКА (коле'йка) ж. Чарга. Прышла моя колейка гнаті товар пастіті. Бастьшь Лун. КАЛЕ'НКА ж. Сустаў на пальцы рукі. У каленкі паліц ня гнецца. Сяляўшчына Рас. КАЛЕ'СЦЫ мн. Прадаўгаватыя брускі з кольцамі, на якія падвешваюцца ніты. Прывяжы калесцы i патчапі за іх ніты. Моханава В.-Дзв. КАЛЕСІКІ мн. Toe, што i калесцы. Калёсікі робяць зеў у палатке. За калёсікі напляюць ніты. Мнюхі Міёр. КАЛЗА'ЦЦА (кылза'цца) незак. Коўзацца. ё н умее кылзацца i бес канькоў. Сяляўшчына Рас. КА'ЛІКА ж. Бручка. C калікі варылі булён. Крышьілі каліку і бульбу. Каліка салоткая i жоўтая. Вароніна Рас. КАЛГШ НІК м. Лісце бручкі. Ны каліках добрый калішнік. Баронша Рас. КА'ЛНА (ка'лно) прысл. Гразка. От кално на гуліцы, што нэ можно нэг вытэгті. Азарычы Пін. КАЛО'ДА I ўколо'да) ж. Ствол дрэва без сукоў. От добрую колоду спіловаў. Колода — гэто ад комля i до верха без сучкоў. Бобрыкі Петр. КАЛО'ДА II (коло'да) ж. Кусок гоўстага палена, які прывязваецца на канцы жураўля. Прывяжы ік страле колоду, коб легчэй цегці воду було. Бобрыкі Петр, КАЛО'ДА III ж. Задні навой у кроснах. На калоду нывіваюць основу красен. Сяляўшчына Рас. КАЛО'ДАЧКА 1 ж. Папярэчная планка у граблях, у якую набіваюць зубы. Нада здзелаць у граблі калодачку i набіць зубы. Баронша Рас. КАЛО'ДАЧКА II (коло'дочка) ж. 1. Каленца (у сцябле). На Соломине аж тры колодочки вырослі. Горек Бяроз. 2. Сустаў. Удырыв пальца па самэй колодычцы. Горек Бяроз. КАЛО'ДЗЕЖ (коло'дзеш) м. Ямачка каля пупавіны, па якой вызначаюць малочнасць каровы. У каровы глыбокі калодзеш, будзіць мылыка дываць. Якубова Рас. КАЛО'ДЗЩ А (коло'діца) ж. Калодка (у коле). Колодіца дубово, крэпка, i спіцы дубовы. Бастынь Лун. КАЛО'К м. Драўляны цвік, замацаваны ў сцяне. Загнаў калок у сцяну i будзіць дзе вешаць адзёжу. Вадва В.-Дзв. КАЛО'ША ж. Брыжы на рукаве. У плаці пашыла рукавы с калошай. Навасёлкі Свісл. КАЛТАЯ' ж. Цапільна. Зрабіў новую калтаю, а да калтаі прывізаў бічоўку. Ністанішкі Смарг