Беларускае дыялектнае слова (1975). Л. Ф. Шаталава

 ◀  / 210  ▶ 
ГРЭ'БЕНКА (грэ'бінка) ж. Рамка для мядовых сотаў. У одін вулей я паставів грзбінку, а то було мала. Бастынь Лун. ГРЭ'БЕНЬ I м. Железная пласцінка на аглоблі, на якую надзяюць атосы. Зрабіў у кузьні грэбень i прыбіў да аглобні, каб добра дзяржала атосу. Заазер'е Віл. ГРЭ'БЕНЬ II м. Касмык травы, пакінуты пры касьбе. От покосіў плохо траву, што грэбені покідаў, хоць ты перэкошвай. Бобрыкі Петр. ГРЭ'БЕНЬ III м. Карак у каня. Хамут плахі, адбіў мой конь грэбяня' ат хамута. Навасёлкі Свісл. ГРЭ'БЕНЬ IV м. Стык двухсхільнай страхі. Лесь на страху І задзелай грэбінь, а то ён стаў працікаць. Стоўоцы. ГРЭ'БЕСТ (грэ'бяст) м. зборн. Жэрдкі для прыціскання салимы на страсе. На паследні вянец ставім ключи, а на ключы набіваем латы, а на латы сцелім салому i прыціскаім грэбястам. Альхоўка Навагр. ГРЭ'НКА ж. 1. Корч цыбулі. Ідзі вырві грэнку цыбулі. Барыскі Лаг. 2. Гронка вінаграду. Купіў грэнку вінаграду. Барыскі Лаг. ГРЭ'СІЛА (грэ'сіло) н. Крэсіва. Грэсіло огню высікаті. На крэмень клодэмо губку, a грэсілом высікаем огня, Бастынь Лун. ГУ'БІНА I ж. Губа'. Зубы так быляць, што аш патпухла губіна. Моханава В.-Дзв. ГУ'БШ А II ж. Гу'ба. На бярозі расце губіна. Міратычы Дар. ГУ'БЩ А ж. Мера асновы, палатна даўжынёй на хатнюю сцяну. Аснавала кужалю аш пяць губіц. Міратычы Кар. ГУ'БКА (гу'пка) ж. Тое, што i губіца. Выткала пачасся дзьве гупкі на штаны, Моханава В.-Дзв, ГУ'ГАЛЬ м. Палявы хвошч. Пайду саб яру гугалю i накі'даю сьвіням, хай ядуць. Моханава В.-Дзв. ГУ-ГУ-ГУ выкл. Ужываецца, калі падзываюць галубоў. Касталомава В.-Дзв. ГУГУ'ЛШ А ж. Гузак. Ай-яй! Хто ш табе такую гугуліну пасадзіў? Моханава В.-Дзв. ГУДРАВА'ТА прысл. Няроўна (напрасці). Як жэ ты напрала, так гудравата. Сакалоўка Пін. ГУЖ (гуш) м. Прывязка для прымацоўвання біча да цапільна. Порваўся гуж у цапу. Бобрыкі Петр. Вазьмі гуш i прывяжы біч да цэпа. Заазер'е Віл. ГУ'ЖЬІК м. Тое, што i гуж. Трэба гужыкам прывязаць біч да цапільна. Альхоўка Навагр. Дай мне гужык, нада біча прывязаць да цапільна. Сімакава Кар. ГУЗ м. Гузік. Г уз вурваўся, трэ прышыць. Жахавічы Маз. ГУЗАВО'К м. Каробачка з бяросты для ягад. Ныдрала бяросты, здзелала тузавок i ныбрала иэльны тузавок суніц. Касталомава В.-Дзв. ГУЗДЫ 'Р м. Ніжняя частка снапа. Нажала снопа, ой акі неровный гуздыр. Бастынь Лун. ГУЗЫ'Р м. Тое, што І гуздыр. Дрэнна жала, няроўный ў снапу гузыр. Шкураты Браг. Важкій сноп жыта, гузыры з травой. Бобрыкі Петр. Сноп стаў гузыром на зямлю. Стайкі Барыс. ГУЗЬ м. Тое, што i гуз. Гузя ушыв у каптан. Горек Бяроз. ГУЗЯ'К I м. Тое, што І гузыр. Гузякі ў снапах сырыя. Сімакава Кар
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

грэбенка, грэбест, грэбінка, грэнка, грэсіла, губка, губш, губщ, гугаль, гугулш, гужьік, гузавок, гупка, заазере, накідаю, стоўбцы
13 👁
 ◀  / 210  ▶