Беларускае дыялектнае слова (1975). Л. Ф. Шаталава

 ◀  / 210  ▶ 
ШНУРЫ'ЦЬ незак. Toe, што i шнураваць II. Я буду шнуры'ць балькі для распілоўкі на дошкі. Якубова Рас. ШНЮК м. Лыч. Сьвіння шнюкам усё гумно нарыла. Ністанішкі Смарг. Ш О'ПА I ж. Прыбудова да хлява ці гумна для розных гаспадарчых рэчаў. У нас есть шопа, алі мы сено у ее не клодем. У шопу 1,-ладем дрова i ставімо воза. Бастынь Лун. Пры боку, каля току, была прыстроіна шопа. Сяляўшчына Рас. ШО'ПА II ж. Рухомая стрэшка на слупках, пад якую кладуць сена. У шопі сьцен нет, а толькі стрыха зьверху на слупах. Сяляўшчыиа Рас. ' ШО'ПКА (шэ'пка) ж. Тое, што І шопа I. Прыклунак І шэпка — однэ самэ, гэ! Шэпка — гэта прыклуннік, куда ставімо i вэз, i плуга, І борону, i сэно накладэм. Азарычы Пін. Ш О'РАН (шэрэн) м. Шарпак. Була одліга, а зарэ такэй шэрэн по снегу. Бастынь Лун. ШОСТ м. 1. Вочап. У зямлю ўбіваецца рагатка, а на рагатку кладзецца асьвер, а да асьвера прывязваеща шост. Барыскі Лаг. 2. Жэрдка, падвешаная ўверсе перад печчу. Павесь лойны на шост, хай сохнуць. Ваўкавічы Тал. ШПАР м. Паз. У бервене трэ вусечы шпар, коб лепей було імшыць хату. Бобрыкі Петр. Добры шпар зробіў у доищы, плотна выступ зайшоў. Моханава В.-Дзв. Ш ПАРО'УКА ж. Выемка пазоў. Я яшчэ не рабіў шпароўку ў цэбары. Вострава Мает. ШПА'РЫ мн. Прамежпасць паміж пальцамі на нагах. Попрэлі шпары на ногэх. Бастынь Лун. Ш ПА'РЫЦЬ незак. Хутка ісці. Тодар от шпарыць, што ніяк ні дыгнаць яго. Моханава В.-Дзв. ШПГЛЬКЛ мн. Ігліца. На сасонцы І на ёлцы зялёныя шпількі. Ідзі награбі шпількаў, трэба падаслаць карові. Ніастанішкі Смарг. Ш ПІНЬ м. 1. Драўляны пруток у сукале, на які надзяваецца цэўка пры суканні. Пылымаўся шпінь i німа як цэўкі сучыць. Вадва В.-Дзв. 2. Дэталь калаўрота — жалезны шпень, на які надзяваецца шпулька. На шпінь надзела шпульку i прыкруціла лютэркай. Вадва В.-Дзв. Ш ПО'РАК м. Карак. От кошка ўзела коціка за шпорак дай да долу кінула. Бобрыкі Петр. ШПО'РЫ мн. Нараст на пазе пеўня. У пеўня на нагах ззадзі е шпоры. Навасслкі Свісл. У го, якіе большые шпоры на нагах у пеўня, Бобрыкі Петр. Ш П УТА ж. 1. Папярочная планка ва ўслоне, у якую ўбіваюць ножкі. У слону е шпугі, у шпугу убівают ножкі. Азарычы Пін. 2. Клінападобны папярочны драўляны брусок для змацоўвання дзвярных дошак. Зробів шпугу, а тэпэр буду уганять дошкі i скрэплять дзверы. Азарычы Пін. Ш ПУ'ЛІНА ж. Шпулька. П рыкруціць нада рэпку ў вілках, кап ні зва.іілася шпуліна. Стайкі Барыс. Ш ПУ'ЛЬКА ж. Шпілька. Вазьмі шпульку зашпілі грудзі, а не хадзі расхрэстаным. Шкураты Браг. Ш ПУЛЬНУ'ЦЬ зак. Шпурнуць. Ён шпульнуў кулёк i пабех на вуліцу. Моханава В.-Дзв. ШРА'М м. Круглы знак на розе (у каровы). У кароўкі маей аш тры шрамы на рагу, якія абызнычаюць, што йіна прывіла траіх ці
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

оран, пароука, пульнуць, шнурыць, шопка
4 👁
 ◀  / 210  ▶