ПЯНЬЧЫ'НКА ж. Toe, што i пянькоўка. Завярцела пяньчынку на галаву, дык дужа цёпла було ў галаву. Якубова Рас. ПЯРВО'СЦІНКА (пярво'сьцінка) ж. Карова, якая ацялілася першы раз. Мылыка ў мяне мала, у мяне ш кароўка пярвосьцінка. Філіпова В.-Дзв. ПЯРГА' (нерга') ж. Падкормка для лічынак пчол. Пчолкі нанёс лі ў вошчыну пергі. Бобрыкі Петр. Перга — хлябок пчолкам. Maлыя Аўцюкі Калінк. ПЯРО' н. Плаўпік. O, якое пяро ў рыбы, што нельга абрэзаць. Навасёлкі Свісл. П ЯРПЛГЦА ж. Жалезная пласцінка ва ўпадзіне верхняга каменя жорнаў, якая надзяецца на шпянёк ніжняга каменя. У жорнах верхні камінь кладзецца на пярпліцу. Якубова Рас. ПЯРШ А'КА (пэрша'ка) ж. Псршацёлка. Моя пэршака мало молока дае. Бастынь Лун. ПЯРШ А'ЧКА (пірша'чка) ж. Toe, што i пяршака. Мыя піршачка ацялілася, прьшіла цялушачку. Мохапава В.-Дзв. ПЯРЬГНА (пэры'на) ж. Пяро (ліст) цыбулі. Одной пэрыны можно наесьціса. Бастынь Лун. ПЯРЭ'БЕР (перэ'бер) м. Пласт сена. От набраў перэбер, чуць пудняў на копу. Бобрыкі Петр. П ЯРЭ'ДНІЦА I ж. Вяроўка, якая прывязана спераду воза i прыціскае рубель. Пярэдніца трымае спераду воза рубля. Навнсёлкі Свісл. ПЯРЭ'ДНІЦА П (пэрэ'дніцн) ж. Папярочная планка, якая злучае ў санях палазы. Галоўкі ў палозьях скрапляюцца пярэдніцай. Міратычы Кар. Упэродэ полозы скрапляют пэрэдніцэй. Азарычы Пін. ПЯРЭ'КЛАДКА (пярэ'клатка) ж. Дэталь сахі для адкідання скібы. У cace ёсць пярэклатка, пахожая на- лыпатку. Пярэклатка аткладвая зямлю. Даўгабор'е Рас. ПЯРЭ'ПЛАТ м. Азярод. Кладзі ў пярэплат снапы, хай сохнуць. Брусы Мядз. ПЯРЭ'ЧКА ж. 1. Toe, што i пярэдніца II. Пярэчка надзяецца на капылы i скрапляіць іх. Якубова Рас. 2. Лёстка ў драбінах. Пылымалася пярэчка ў драбінах. Якубова Рас. 3. Планка для змацоўвання ножак стала. Вот добра сеў i паставіў ногі на пярэчку. Заазер'е Віл. Памый пярэчкі ў сталу. Сядзьце за стол i пыстаўці ногі на пярэчку. Вароніна Рас. П ЯСЧУТА (пэсчу'га) ж. экспр. Якая пэсчуга, аж нэможно іті по гуліцы. Азарычы Пін. ПЯСО'ЧНІКІ (пясэ'чнікі) мн. Ачэпы. Па канцох ложуцца пяс.эчнікі i на пясэчнікі ставяцца кроквы. Паляцкішкі Вор. ПЯТА' (піта') ж. Тупы канец яйца. У яйцы вуская — нос, а ў другім канцы піта. Ваўкавічы Тал. ПЯ'ТКА I ж. Задняя частка ляза касы. Затупілася пятка косы, Касталомава В.-Дзв. ПЯ'ТКА II ж. Патоўшчаны выступ, які знаходзіцца над капытным суставам нагі ў жывёлы. У каня ё капыт, нат капытом ё шэйка, нат шэйкай ё пятка. Барыскі Лаг. ПЯ'ТКА III ж. 1. Тупы капец яйца. У яйцэ, дзе тупое — гэта пятка, а дзе вострае — гэта носік. Барыскі Лаг. 2. Тупы канец жолуда. Жолуд сядзіць пяткай у шапцы. Барыскі Лаг
Дадатковыя словы
даўгаборе, заазере, пэрына, пэрэдніцн, пяньчынка, пярвосцінка, пярэбер, пярэкладка, пясочнікі
5 👁