ЖУДА ж. Гудок /смычковы музычны інструмент/. Як заиграем жа мы: Мой муж - у дуду, Я молода - ў жуду, Деткі - ў жулейкі. ООМГ, I, 536; Гом. ЖУК м., перан. Трактар. Чорны жук па полі паузе, гудзе i вые, зямлюрые, 3, (3447), 410; Добр. ЖУКОВША ж. Пярсцёнак. Самою гарэйшаю прыметаю бывав, калі ўпадзе з рук венчальная жуковіна, бо тагды не хібіць хто-небудзь памерці. ПЗБП, 180; Лучыцы Маз. Чорная жуковіна, Дзе ж цябе ўкована? - Укована мяне ў Вільні Прывезена мяне ў скрыні. ВП, VI, 358; Хільчыцы Жытк. ЖУПАНША з нс. Кафтан. Постель мне постеле жовта бурковіна. А под головочку - синя жупаніна. ГНП, 150; Гом. - Каб жа ты, сястра, ў жупаніне, Ты б сядзела пры усёй радзіне. СБП, (560), 391; Рычоў Жытк. ЖУРАВША ж. 1. Ягада: Чырвоная каліна Увесь луг украсіла. Ой, чым яна й украсіла? Калінамі да малінамі, Калінамі да малінамі, Чырвонымі журавінамі. ВП, V, 42; ГІухавічы Жытк. 2. перан. Ласк. Любімая, паважаная дзяўчына /жанчына/. - Куды едзеш, мая журавіна? ~ Еду, еду к татачку ў госці... Хочу ў таткі за столікам сесці. БФСЗ, 354; Загор'е Светл. ЖУРБІНА ж. Журба, журбота. - Маці, мая маці, Тры журбы спазнала: Первая журбіна - Малая дзяціна, Другая журбіна - Свякруха ліхая, A трэця журбіна - Мільі пакідае. СБП, (33), 50; Дунаеўка Гом. ЖУРБОВЫ (ЖУРБОВЫЙ) прым. Журботны. Поможитя мне выговорить ycw скулы и ўси болячки, тридевять журбовых. БС, V, 79; Баршчоўка Гом. ЖУРЫЦЬ незак. Непакоіць, турбаваць. Ён /чалавек/ сказаў, што адно дзела мяне жура, шчо я ўва 'тца... быў адзін із нескалькі нашага сямейства ці майго брацтва. ЧК, II, (37), 216; Васільеўка Гом. ЖЫВАТОЧЫНКА ж. Памянш. Крынічка. Язда таксама была вялікай ракой, цяпер ад яе засталася невялічкая жываточынка. ЛП, (383), 280; Запясочча Жытк
Дадатковыя словы
загоре, поможйтя, іжанчынаі, інструменті, ісмычковы, ічалавекі, ўсй
2 👁