ЖАЛЬЧЭЙ прысл. Toe, што жальней Hy, етый чалавек i кажа: - Hy, кажыце, людзі добрыя, каго вам жальчэй: ці дзядзькавых валоў, алі дзядзькавага сына? СБК, (162), 341; Насімкавічы Раг. ЖАНЕЦ м. Жнец. Да ішлі жанцы маладыя Да нашлі ключы залатыя. ЖНП, (372), 500; Тураў. Найму жанцоў - семсот малайцоў. Настаўлю копак, як на небе ж зорак. ЗП (272), 216; Галубіца Маз. Д Жанец-казак: Ў агародзе макі зацвітаюць. То ж не макі - ўсё жанцы-казакі, эй! БФСЗ, 289; Праскурні Жлоб. ЖАНІХАННЕ (ЖЕНИХАНЬНЕ) н. Заляцанне. Потеряла красная девочка долю чераз свою волю, чераз moet чераз погуляньне, чераз жениханьне. БС, 1-П, 149; ПераростГом. ЖАНІХНА (ЖАНІХНО) м. Ласк. Жаніх. Сядзіць жаніхна на кані, Спусціў шубку да зямлі. ВП, I (397), 191; Хільчыцы Жытк. О Малады жаніхно: Адкулъ узяўся малады жаніхно, Паймаў-злавіў ту галубаньку Да засадзіў да за шубаньку, Прывёз яе да дамованькі, пусціў яе да далованькі. ВП, IV, 163; Хільчыцы Жытк. Параўн. жанішок, жанішка. ЖАНІШКА м. Ласк. Toe, што жаніхна (жаніхно). Жаніх: — Паедзеш, Галюхна, у чужыя людзі, Хто ж цябе, маладую, шкадаваць будзе? Адазваўся малады жанішка: - Я ж цябе, маладую сам пашкадую. ВП, V, 269; Том. Параўн. жанішок. ЖАНІШОК м. Toe, што жаніхна (жаніхно). Кавала зязюляў дуплеі, Пакінулі дзевачку ў чужыне, Ды чужой мацеры слугою, Маладому жанішку жаною. ПВ, 203; Мохаў Лоеўск. Oŭ, ці цот, ці лішок - арашок, Будзе табеу Кацярына, жанішок. ВП, I (771), 334; Гом. Параўн. жанішка. ЖАРАБІНА лі. Жарабец. - Кузьма, онь ухаба, падтрымай мой воз, правядзі жарабіну трохі на цаліну, а то воз абернецца. ЖАГ, 199; Лучыцы Маз. ЖАРКА прысл. Заўзята, настойліва. - Што ты, хазяін, нас жарка так трэбуеш? ЧК, 1 (7), 82; Станькаў Раг. ЖАРКАТАЦЬ незак. Буркаваць. Ой, на табе, дубе, Два голубы гудзе. Ой, трэцця голубка Па саду жаркоча. АБНП, 175; Букча Лельч. ЖАРНІЦА э к. Жароўня. Прьішлі до хаты - взяў чалавек жарніцу, зачэпіў воўка на шыю, дай кажэ: "Ото мой розум несі. " БКЭ, 134; Ужынец Рэч